KLAAR VOOR NIEUWE START

Branie Macron gekoppeld aan bedaarde aanpak Merkel kan werken

Duitsland krijgt dan toch opnieuw een grote coalitie van christendemocraten en socialisten. De drie betrokken partijen, CDU, CSU en SPD, leden bij de jongste verkiezingen fors verlies. Martin Schulz, het socialistische boegbeeld, had een voorzetting van de alliantie afgewezen, een coalitie van christendemocraten met groenen en liberalen werd in de steigers gezet. Dat project stuitte op te veel politieke onverenigbaarheden. Omdat nieuwe verkiezingen behalve voor Schulz ook voor de twee andere toppers, Angela Merkel (CDU) en Horst Seehofer (CSU), het einde van de carrière zouden hebben ingeluid, gingen ze toch maar weer aan tafel zitten.

Dat schept niet de context voor veel enthousiasme, ondanks de riante economische prestaties van de Bondsrepubliek en het forse begrotingsoverschot. Dat enthousiasme blijft, in Duitsland zelf, dan ook grotendeels achterwege. De teneur in de commentaren is dat er in de gegeven omstandigheden niet meer mocht worden verwacht en dat het allemaal nog erger had gekund.

Anders zijn de verwachtingen in Europa. JeanClaude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie, wist vrijdag met zijn vreugde geen blijf. Ook de Franse president, Emmanuel Macron, kijkt uit naar de kans om het kwakkelende Europese project weer op de sporen te zetten.

De FransDuitse motor lag de voorbije jaren veelal stil. Na de schuldencrisis, de Brexit en de diepe verdeeldheid over het immigratiethema heeft de Unie nood aan een nieuwe dynamiek. De contouren daarvan zijn nog vaag. De echte regeringsonderhandelingen moeten nog beginnen en de achterban, zeker die van de SPD, moet nog instemmen met de voortgezette rol van de partij als kleine, nog kleinere partner van de christendemocraten.

Maar tenminste tekent zich een context af waarin het weer mogelijk wordt om aan verdieping van de Europese integratie te werken. Een Duitsland dat bereid is aan die kar te trekken en het zuurverdiende geld te investeren, zodat de partners een graantje kunnen meepikken, zou een hele verandering betekenen tegenover de strenge, spaarzame lijn van de voorbije jaren.

Het verschil tussen aanmodderen en vooruitgang boeken ligt doorgaans in leiderschap. De combinatie van de jeugdige branie van Macron met de saaie, bedaarde aanpak van Merkel kan werken. Dat de start niet met euforie is omgeven, hoeft geen nadeel te zijn. Om de perceptie moet het de komende tijd niet gaan. De resultaten zijn, voor ieder van ons, des te belangrijker.