Theo is God, maar Wouter claimt de Vlaamse kerktorens
Dit weekend werd overduidelijk dat de uitslag van de lokale verkiezingen bepalend zal zijn voor de campagne in 2019. Misschien zelfs meer dan de trofeeënkast van de regering.
LINT/MECHELEN I Terwijl CD&V niet genoeg kan herhalen dat de ‘stijl van de NVA niet de onze is’, leken de toespraken van de voorzitters dit weekend omgewisseld: een uiterst combattieve toon bij de CD&V, opvallende mildheid aan de overzijde. Een mens zou zich nog afvragen of hij wel op de juiste nieuwjaarsreceptie terecht was gekomen, ware het niet dat de opkomst, de sfeer en het gescandeer voor zich spraken. CD&V had kosten noch moeite gespaard om de avond in een winning mood te laten verlopen, bij NVA is die
winning mood een certitude. Die komt gewoon met de lidkaart mee.
Vaststelling twee: Theo is God. Hoe meer bolwassingen Theo Francken krijgt van de premier, hoe populairder hij wordt bij de achterban. Vijfduizend Vlaamsnationalisten gingen in Mechelen uit hun dak bij het zien van de staatssecretaris voor Asiel en Migratie. In Lint daarentegen kreeg niemand over hem een goed woord gezegd. De Soedancrisis mag dan bezworen zijn, ze heeft zichtbaar wonden geslagen. Exact tien jaar na het einde van het Valentijnskartel is er van liefde tussen de NVA en CD&V geen sprake meer. Zelfs een verstandshuwelijk lijkt bij momenten een eufemisme: de weerzin tegenover de ander is groot.
Inzet: oktober 2018
Met een oproep om de Vlaamse huiskamers af te dweilen, werden de militanten in beide zalen warm gemaakt voor het komende verkiezingsjaar. ‘Een miljoen huisbezoeken,’ beloofde CD&Vvoorzitter Wouter Beke. ‘Van De Panne tot Mechelen aan de Maas’, aldus Bart De Wever (NVA).
De slag om de Vlaamse gemeentehuizen zal op het scherp van de snee gestreden worden, niet alleen in Antwerpen, waar CD&Vvicepremier Kris Peeters De Wever uitdaagt. Het verschil in stijl is sinds vorige week een argument in de strijd om de lokale macht, zo blijkt. ‘26 procent’, zei Beke na zijn speech tegen iedereen die het horen wilde. ‘Zoveel haalt CD&V vandaag op lokaal niveau. De best bestuurde gemeenten van Vlaanderen zijn CD&Vgemeenten. Dat valt niet te verbazen. Wie anders heeft de er varing of het talent in huis? Wie anders heeft daarvoor de juiste stijl?’ De lokale bestuurders – front row mét sjerp – werden uitgebreid in de bloemetjes gezet. Grote veranderingen mogen dan klein beginnen, aldus CD&V, je mag ze gerust groots huldigen. Want er hangt veel vanaf.
De NVA zit uiteraard op vinkenslag om de lokale heerschappij over te nemen. Het is het laatste niveau waar de Vlaamsnationalisten nog niet met kop en schouders boven de anderen uittorenen. De Wever jutte de troepen op: ‘Nu is het aan u’, zei hij. ‘Het is aan u en u hebt er nog welgeteld 274 dagen voor. U moet spreken over verantwoord, veilig en Vlaams.’
600 nieuwe leden vs. de ‘silent majority’
Het zelfvertrouwen komt niet uit de lucht vallen bij beide partijen. De NVA heeft haar ledenaantal sinds januari naar eigen zeggen met zeshonderd stuks zien groeien. CD&V waant zich onklopbaar in de Dorpsstraat, waar ‘échte gezichten belangrijker zijn dan Facebookberichten’. Beke maakt zich sterk dat de niettwitterende Vlaming, de silent majo
rity of stilzwijgende meerderheid, wél de stijl van CD&V verkiest. En anders? ‘Fair enough’, klinkt het stoer. ‘Pech voor hen.’
Dat laatste is veelzeggend. Ook al zijn de christendemocraten al lang niet meer de grootste partij van Vlaanderen – tien jaar na het kartel zijn de verhoudingen 180 graden gekeerd – ze gaan er wel nog steeds van uit dat ze dat opnieuw (kunnen) worden. Houden ze in oktober stand, dan gaan ze zegevierend de federale en Vlaamse
‘CD&Vgemeenten worden het best bestuurd. Dat valt niet te verbazen. Wie anders heeft de ervaring of het talent in huis? Wie anders heeft daarvoor de juiste stijl?’ WOUTER BEKE CD&Vvoorzitter
campagne in. Zorgt de NVA daarentegen voor een gele landslide, dan wordt het héél moeilijk voor de anderen – meer voor CD&V dan voor Open VLD – om met de verwezenlijkingen van de regering een wervend verhaal te schrijven in 2019, net omdat de verkiezingen elkaar zo kort opvolgen.
Hoezeer de regeringspartijen ook koketteren met de trofeeënkast van de regeringMichel en hoezeer sommigen al openlijk dromen van Michel II, waar iedereen écht mee bezig is vanaf nu is niet de Wet maar de Dorpsstraat.
NVA heeft haar ledenaantal zien groeien, maar CD&V waant zich onklopbaar in de Dorpsstraat, waar ‘échte gezichten belangrijker zijn dan Facebookberichten’