HELP, DE BEURZEN KLEUREN PLOTS ROOD!
Na de forse verliezen van vorige week doken de beurzen gisteren opnieuw lager. Het begin van een gezonde marktcorrectie? Of de aanloop naar een heuse beurskrach?
Is dit he t langver wachte keerpunt op de financiële markten? Nadat Wall Street vrijdag zijn slechtste handelsdag in 20 maanden had beleefd, eindigden gisteren ook de Aziatische beurzen in het rood en gingen in Europa zowat alle aandelenbeurzen meer dan 1 procent lager. De Bel20 verloor 1,38 procent. Sinds het hoogtepunt van dit jaar is de Bel20 al 4,3 procent achteruitgegaan. W all Stree t ging gisteren opnieuw fors lager – de Dow Jones verloor ruim vier procent.
‘Tja, ooit moest er een einde komen aan de sti jging. Wegens de fear of missing out bleven institutionele beleggers maar aandelen bijkopen. Daardoor was de markt e xtreem overingek ocht’, zegt Philippe Gijsels, marktstrateeg van BNP P aribas Fortis.
Peter V anden H oute, hoofdeconoom van ING België, zit op dezelfde lijn. ‘ Ik kan nie t in een glazen bol ki jken, maar he t is duidelijk dat heel wat beleg gers voor he t eerst sinds lang winst willen nemen. Ik sluit een koerscorrectie van 5 tot 10 procent niet uit.
Naar de redenen voor de plotse marktcorrectie is het nog wat zoeken. Al schuiven de meeste waarnemers drie spelbrek ers naar voren: de stijgende rente in de VS, de vrees voor oplopende inflatie en de groeiende vrees voor een bli jvend lage dollar en toenemend protectionisme.
Stijgende rente
Al enige weken is een verkoopgolf aan de gang van Amerikaanse staatsschuld. Daardoor gaat op de obligatiemarkt de rente op Amerikaanse staatsleningen omhoog. Gisteren bereikte de rente op de tienjarige staatslening 2,88 procent. Dat is het hoogste peil in vier jaar. Nog begin januari stond deze rente op 2,40 procent. Steeds meer waarnemers zien daarin het einde van een dalende trend die al duurt sinds 1982, zoals obligatiekoning Bill Gross vorige maand al voorspelde. ‘N aarmate de rentes stijgen, worden aandelen onaantrekkelijker’, leg t V anden H oute uit.
Hogere inflatie VS
De oplopende rente hangt samen met de toenemende inflatie angst in de VS. De werkgelegenheid in de V S bleek in januari sneller gegroeid dan ver wacht. Er kwamen 200.000 nieuwe banen bij, in plaats van de 180.000 die waren verwacht. En het gaat al erg goed met de Amerikaanse economie, die al sinds 2010 bezig is aan een vri jwel onafgebroken expansie. Voor dit jaar verwachten veel economen opnieuw groei, tot wel 3 procent. En daar kwam vorig jaar in december ook nog eens het grote belastingplan van Trump bij, dat de economie nog verder stimuleer t.
En dus is de ver wachting dat de Fed zal ingrijpen. Een hogere inflatie is vaak een reden om de teugels van het monetaire en fiscale beleid aan te halen. Dat moet oververhitting van de economie voork omen en de lonen matigen om een loonprijsspiraal te voorkomen. De verwachting is daardoor dat de Fed de rente in de VS mogelijk sneller en vak er gaat verhogen dan verwacht. ‘ In plaats van drie k eer houden de markten nu rek ening me t vier renteverhogingen in de V S dit jaar’, aldus Gijsels.
Vrees voor valutaoorlog
Tegelijk met die stijgende rente verliest de dollar aan kracht: tegenover de euro bereikte de Amerikaanse munt een koers van 1,25 dollar per euro, tegen 1,20 begin dit jaar . Een jaar geleden was dat nog 1,05 dollar . Een beleid dat lijkt aangestuurd vanuit Washington. In Davos sprak de Amerikaanse minister van Financiën, Ste ven M nuchin, zich opmerkelijk fors uit voor een zwakkere dollar, en hij werd nauwelijks gecorrigeerd door president Trump. Wat de vrees voor een valutaoorlog doet toenemen. De beweging van de dollark oers leidt aan weerskanten van de Atlantische Oceaan tot ongewenste effecten. In Europa, waar de inflatie nog steeds maar 13, procent bedraagt, maakt een duurdere euro dat de gewenste stijging van de inflatie langer uitbli jft.
‘Dat kan betekenen dat de Europese Centrale Bank (ECB) zich gedwongen kan zien een normalisering van het beleid (het stoppen met aankopen van staatsleningen en he t verhogen van de rente) langer uit te stellen. Nie t alleen me t woorden, maar misschien ook met daden’, voorspelt Vanden Houte.