Werkende migrant betaalt zichzelf terug
Alleen een geïntegreerde en werkende migrant is op lange termijn een aanwinst voor de vergrijzende welvaartsstaat.
Dat België faalt om nieuwkomers en hun nak omelingen te integreren, roept geregeld vragen op over de betaalbaarheid van migratie voor onze welvaartsstaat. Tegelijk kampt ook ons land met een vergri jzende be volking, waarvoor de gemiddeld jongere migrantenpopulatie volgens anderen een oplossing biedt.
De maatschappeli jke k osten van migratie liggen niet alleen politiek delicaat, we tenschappelijk zijn die ook moeilijk te berekenen. Internationale studies ge ven uiteenlopende resultaten, af hankelijk van wat wordt meege teld en met welke factoren rekening is gehouden. Toch tekenen enkele dui delijke krijtlijnen zich af.
Wanneer gekeken werd naar de impact van migranten op de staatskas op één specifiek tijdstip, bleef die meestal redelijk beperkt, en vaak licht positief . P ersonen die niet in België zijn geboren, zijn onder meer wegens hun lagere scholing te werkgesteld in lagerbetaalde sectoren en vaker werkloos, wat resulteer t in gemiddeld minder sociale bi jdragen en inkomstenbelastingen, maar ook in lagere werkloosheidsuitkeringen. Tegelijk is de migrant jonger dan gemiddeld, wat tot minder pensioen en ziektek osten leidt.
Begrotingstekort dichtfietsen
Hoewel de nettobijdrage van de migrant in België positief is, is die maar een frac tie van die van de autochtoon, bli jkt uit een zeldzame Belgische studie naar de fiscale impact van migratie, door het Centrum voor Sociaal Beleid (CSB, UAntwerpen), met cijfers uit 2010. De nettobijdrage van de gemiddelde nie twesterse migrant lig t op 373 euro, die van de gemiddelde persoon die in België geboren is op 2.865 euro ( zie grafiek). De studie houdt alleen rekening met de sociale zek erheid en de ink omstenbelasting, en niet met andere overheidsinkomsten of uitgaven.
Uit de ci jfers blijkt dat de uitgavenzijde bi j migranten en autochtonen redeli jk geli jkloopt, met voor migranten een duidelijke ondervertegenwoordiging in pensioenen, maar dan weer een grote aanwezigheid in de sociale bi jstand. ‘ Vergeleken me t andere westerse landen heeft de migrant in België een beperkte positie ve impact’, zegt ook onderzoeker Frédéric Docquier (UCL). ‘Omdat hi j gemiddeld lager opgeleid is en minder actief op de arbeidsmarkt.’
In dezelfde lijn ligt een rapport van de Oeso, dat in 20 13 peilde naar de fiscale impact van migra tie in de lidstaten van de organisatie van ont wikkelde landen. M igratie, blijkt uit de studie, k ostte België in de periode 2007 tot 2009 0,43 procent van he t bruto binnenlands product (bbp). Die berekening neemt collec tieve uitga ven, zoals onderwijs, veiligheid of openbare werk en, wel mee, me t uitzondering van defensie. V ertaald naar vandaag komt dat neer op grofweg 2 miljard euro per jaar, of zo’n 175 euro per Belg .
‘ Vergeleken met andere westerse landen heeft de migrant in België een beperkte positieve impact’
FRÉDÉRIC DOCQUIER Onderzoeker UCL
Opvallend: van alle Oesolanden heeft België het meest te winnen bij het dichten van de – in ons land zeer grote – werkzaamheidsgraadskloof tussen autochtonen en nieuwkomers: bijna 1 procent van het bbp ( zie grafiek), een cijfer dat de k ostprijs en zelfs he t huidige begrotingstek ort bi jna helemaal kan dichtfie tsen.
Een negatie ver beeld k omt naar voren uit onderzoek en die rekening houden me t de le vens
loop van migranten, die uiteindelijk natuurlijk ook ouder worden en pensioenen zullen ont vangen. Zulke onderzoeken werden al gevoerd in vele buurlanden, maar niet in België. De resultaten van het merendeel van die onderzoeken wijzen op een negatie ve langetermijnimpact van migratie.
80 euro per Duitser
‘De migrant kost de staat meer dan hi j ople vert’, zeg t professor Holger Bonin, die in Duitsland zo’n onderzoek opze tte. ‘L et op: dat geldt voor alle laag geschoolde sociale klassen.’ De recente migratiestromen kosten elke Duitser in het slechtste ge val zo ’n 80 euro per jaar, berek ende hi j. Een vergeli jking met de Oesostudie is moeilijk, want het onderzoek is anders opgezet. ‘Of dat veel is, is voor discussie vatbaar . De gemiddelde kostprijs per Duitser van de vergrijzing ligt op 1.100 euro per jaar.’
Bonin toont ook aan dat de kosten van migratie pijlsnel naar beneden kunnen als de integratie lukt. ‘We berekenden dat als we elke migrant binnen de tien jaar een gemiddelde scholing kunnen ge ven, de kosten volledig wegvallen, en de bi jdrage zelfs positief wordt.’ Ook voor België, zeg gen wetenschappers, gaat die redenering op. ‘Investeringen in de integratie van nieuwk omers be talen zich zo goed als alti jd terug.’