LEVE DE SOCIALE ZEKERHEID
Toen ze een heffing van 100 euro kon afschaffen om versneld hernieuwbare energie te installeren, kon de Vlaamse regering niet opgeluchter zijn. Die heffing was in de perceptie een ‘pestbelasting’ geworden, de Turteltaks. Ook al bleek meteen dat het zonder die heffing wellicht onmogelijk wordt om in 2020 de doelstellingen voor hernieuwbare energie te halen.
Diezelfde Vlaamse regering voert nu een promotiecampagne om een heffing van 51 euro per jaar aanvaardbaar te houden die de Vlaamse sociale zekerheid spijst. Het doet nog meer opkijken omdat de centrumrechtse regering daarmee de nood aan solidariteit in de markt zet. Leve de sociale zekerheid. De Vlaamse poot ervan toch, wat de NVA helpt. U bent een van de
4,5 miljoen Vlamingen die betalen voor 300.000 zorgbehoevenden. In liberale tijden is dat kennelijk toch een ongemakkelijke waarheid geworden.
De Vlaamse zorgpremie is ooit bedacht als een symbool. Echte solidariteit is niet zomaar gul schenken aan een ngo, een schenking die in een handomdraai ongedaan gemaakt is als personeelsleden van die ngo zich misdragen. Solidariteit is verplicht betalen voor anderen. In de zekerheid dat ook jouw zorg, mocht je die ooit nodig hebben, betaald wordt. Dat symbool heeft alle coalities overleefd.
Dat is ook niet zo verwonderlijk. Onderzoek na onderzoek toont aan dat de Belgen vasthouden aan hun sociale zekerheid. Ook al verschuift de nadruk al jaren van rechten naar persoonlijke verantwoordelijkheid. We zijn de makers van ons eigen succes en moeten onszelf dus indekken voor tegenslagen. Toch bleek uit een onderzoek van het Riziv dat volgens slechts 7 procent van de Belgen een beperkte basisverzekering genoeg is. Het is politiek dat het klimaat omslaat. Besparen in de sociale zekerheid mag geen taboe zijn, want er is geen andere optie, zoals NVAvoorzitter Bart De Wever al vaker zei.
Bij hernieuwbare energie ziet de liberale Vlaamse regering haar rol vooral als cheerleader. Niet verplichten maar enthousiasmeren. Ook in de zorg heeft ze die neiging. De ‘vermaatschappelijking van de zorg’ houdt ook in dat burgers de zorg meer zelf dragen en niet alles naar gespecialiseerde instellingen duwen. Maar nu trekt de Vlaamse regering toch zelf een streep. Burgers helpen is een plicht. Die kost geld. Als iedereen dat aanvaardt, mag dat straks wellicht nog wat meer kosten. Zonder dat het een ‘pestbelasting’ wordt.
En zo rijst het vermoeden dat de regering met de campagne vooral haar eigen spookbeeld bekampt. Zie hoe ze zichzelf waarschuwt: speel geen politieke spelletjes met solidariteit. Ondergraaf ze niet, want je zal de brokken zelf moeten lijmen.
Zie hoe de regering zichzelf waarschuwt: ondergraaf de solidariteit niet