Onfrisse zaakjes, roep om klaarheid

De vzw Gial (Gestion Informatique des Administrations Locales) kwam vrijdag in opspraak, toen bleek dat

directielid Michel Leroy 18 jaar lang aan de slag was als zelfstandige.

Hij factureerde tot 1.000 euro per dag, zo meldde Le Vif. Gial bestelde in

2015 zélf een Na de aflevering werd het contract van Leroy stopgezet. Intussen lekte ook uit dat de woordvoerder van exburgemeester Mayeur (PS) jarenlang op de payroll stond van Gial.

De oppositie komt superlatieven tekort en eist klaarheid.

De Brusselse vzw Gial neemt het niet zo nauw met de wet op de openbare aanbestedingen. Dat blijkt uit de audit waar De Standaard de hand op kon leggen.

1.

audit. Waarom ziet die audit nu ineens het daglicht, wat spit hij boven?

Al in oktober 2017 leverde het Brusselse advocatenbureau VDELegal de audit af (DS 20 februari). Dat hij drie maanden later ineens uitlekt, wijt Mohamed Ouriaghli (PS), schepen van Informatica en voorzitter van de raad van bestuur, aan ‘politieke recuperatie’, lees: kieskoorts bij de oppositie. Hij vindt dat de audit het bewijs levert van goed bestuur – op schoonheidsfoutjes na.

Is dat zo? Van de 4.646 uitgaven van Gial tussen eind 2015 en eind 2016 is 13,7 procent twijfelachtig, goed voor 2,2 miljoen euro. De wet op de openbare aanbestedingen werd meermaals ontweken door de verboden techniek van ‘saucissonage’, aldus de audit. Bij minstens twee grote overheidsopdrachten is het maar de vraag of de concurrentieregels gevolgd zijn en welke prestaties ertegenover stonden. De vzw moet veel transparanter werken en uitgaven beter motiveren.

Minstens drie exwerknemers werden als zelfstandig consultant in dienst gehouden: Michel Leroy, die bijna 278.000 euro verdiende dat jaar, voormalig directeurgeneraal JeanMarc Goeders, die 37.000 euro ving, en een specialist die naar Parijs verhuisde. Aan die contracten, zeker aan het eerste, moet volgens het advocatenbureau een einde gemaakt worden.

2. Klopt het dat de vraagprijs van Michel Leroy ‘marktconform’ is?

Daarover zijn de meningen verdeeld, al bevestigen velen dat het bedrag op topICTniveau ‘gangbaar’ is of ‘wel vaker gevraagd wordt’ door een senior consultant. Toch werd binnen de raad van bestuur al verschillende keren aangedrongen op het afbouwen van de dure consultancycontracten.

‘Na een fraudegeval in 2006 hebben we dat ook gedaan’, aldus Ouriaghli, ‘het aantal externen is geëvolueerd van tien naar nul, Leroy was de laatste. Vóór deze audit heeft niemand de wettelijkheid van zijn contract in vraag gesteld.’