#MeToo op de schaatsbaan

Kent u Gabriella Papadakis? Tenzij u een fan bent van ijsdansen waarschijnlijk niet. Maar misschien kwam daar gisteren verandering in. Op de Olympische Winterspelen glipte op het einde van een spectaculair knap nummer haar tepel van onder haar jurk.

Zelfs als u het verhaal gemist zou hebben, weet u in grote lijnen hoe het afloopt. In geen tijd raken de beelden verspreid via sociale media. Ook de ‘traditionele’ pers springt op de kar. Vertraagde video, uitvergrote stills van haar blote tepel. Het beeld vormt op nieuwssites de gedroomde clickbait. Met daarboven in vette letters ‘mijn ergste nachtmerrie’.

Vroeger zou ik dit een fait divers gevonden hebben. Maar vorig jaar maakte mijn gezelschap Theater O’Kontreir samen met Child Focus de jongerenvoorstelling Sex Thing over de impact van misgelopen sexting. Child Focus ontvangt jaarlijks meer oproepen van wanhopige jongeren. Want hoe onschuldig intieme beelden delen kan lijken, de gevolgen zijn gigantisch. De voorstelling neemt een duidelijk standpunt in: een seksueel getinte foto ongewenst (mee) verspreiden, is een digitale vorm van verkrachting.

Dat kranten als Het Laatste Nieuws, De Telegraaf en The Sun zich daaraan bezondigen, is op zich al pijnlijk. Dat ook de openbare omroep besliste om de beelden uitgebreid te delen op sporza.be en ze nog eens extra onder de aandacht te brengen in het middagjournaal, is schandalig. Je denkt toch dat #MeToo ook aan de Reyerslaan stilaan opgemerkt zou zijn.

We spelen onze voorstelling dit schooljaar zo’n honderd keer en bereiken zo’n 15.000 jongeren. Daar zijn we trots op. Toch is dat peanuts in vergelijking met het publiek dat krantensites en sporza.be bereiken. Al die mensen krijgen impliciet het signaal dat het oké is om onvrijwillig tot stand gekomen intieme beelden verder te verspreiden.

Papadakis en haar partner Guillaume Cizeron zijn tweevoudig wereldkampioen en viervoudig Europees kampioen. Maar online weegt dat niet op tegen een naakte tepel. Daarom wil ik u uitnodigen op zoek te gaan naar de beelden van haar sportieve prestaties. Dat is wat ze ons wilde tonen. Die maken haar tot zo veel meer dan ‘de Française van nippleskate’.