ALARM OVER WOONKREDIET

De Nationale Bank trekt opnieuw aan de alarmbel. De Belgische banken zijn te scheutig met woonkrediet. Bij ruim de helft van de hypotheekleningen wordt meer dan 80 procent van de woningwaarde gefinancierd. Dergelijke leningen zijn relatief risicovol: het gevaar op wanbetalingen is groter, evenals de gevoeligheid voor schommelingen van de huizenprijzen. In Nederland, waar huizenbezitters jarenlang tegen de sterren op leenden, kunnen ze ervan meepraten. De vastgoedprijzen tuimelden er omlaag, met als gevolg dat heel wat vastgoed jarenlang onverkoopbaar was omdat de bezitters ervan geen verlies wilden lijden.

Een dergelijke vastgoedcrisis is België bespaard gebleven. Het is een van de verklaringen waarom ons land relatief minder hard getroffen werd door de crisis dan sommige buurlanden. Dat de vastgoedmarkt stabiel blijft, is dan ook extreem belangrijk voor de economische toestand van het land. Daarom is het goed dat de Nationale Bank daarop blijft hameren. Banken moeten meer kapitaal aanhouden naargelang van het risicogehalte van hun hypotheekportefeuille.

De vraag is of de maatregelen die nu genomen worden, voldoende zullen zijn om de banken te beteugelen. Liefst had de toezichthouder nog wat harder ingegrepen, maar de politiek stak daar een stokje voor. Woningbezit moet laagdrempelig blijven, luidde het argument.

Toch heeft ook de Nationale Bank in zekere zin twee petten op. Dat de banken zo gul zijn met krediet, is immers precies wat de Europese Centrale Bank (de moedermaatschappij van de Nationale Bank) beoogt met haar lagerentebeleid en haar stimuleringsprogramma. De 30 miljard euro die de ECB nog elke maand in de economie van de eurozone pompt, vindt deels zijn weg naar de reële economie. En de appartementsblokken die nu massaal in heel Vlaanderen uit de grond worden gestampt, maken daar deel van uit. De lage rente stimuleert de banken om risicovollere hypotheken te verstrekken, want die leveren een wat hoger rendement op. Gouverneur Jan Smets bestrijdt dus in zekere zin de gevolgen van het beleid dat hij als ECBbeleidsmaker mee uittekent.

De signalen dat de ECB een begin moet gaan maken met een koerswijziging, worden steeds sterker. Gisteren bleek nog uit de notulen van de bank dat daartoe voorlopig geen aanstalten gemaakt worden. Heel lang wachten is nochtans niet langer een optie. Als de nadelen van het soepele geldbeleid de voordelen gaan overschaduwen, heeft handhaving ervan geen zin meer.

Een stabiele vastgoedmarkt is extreem belangrijk voor onze economie