Scholen en N-VA stellen grenzen vrije schoolkeuze in vraag

Katholieke elitescholen in Antwerpen passen voor een centraal aanmeldingssysteem. Daarbij weegt de ergernis over de ‘dubbele contingentering’ zwaar door. In zijn zoektocht naar een fundamentele oplossing reed het Vlaams Parlement zich vast.

BRUSSEL I Wat een meevaller. Antwerpse scholen die bedanken voor het centrale aanmeldingssysteem ‘Meld je aan’ mogen pas vanaf 21 april leerlingen inschrijven. Vorig jaar startten ze begin maart. Gezien de voorspelde vriestemperaturen, zou dat een flinke uitdaging betekenen voor kamperende ouders.

Om dat gênante beeld van aanschuivende ouders te vermijden, startten Antwerpen en Gent dit jaar met een centraal aanmeldingssysteem voor het secundair onderwijs. In de Arteveldestad konden ouders zich tot gisterenmiddag aanmelden, de Scheldestad sluit dinsdag af. Maar in tegenstelling tot Gent, doet een derde (20 op de 66) van de Antwerpse scholen niet mee. Het gaat vooral om katholieke elitescholen.

Meteen draait het dure systeem vierkant. ‘Alleen scholen met voldoende plaatsen participeren,’ concludeert Alex Peeters, directeur van het Xaveriuscollege in Borgerhout, ironisch. Eric Boels, de voorzitter van het Lokale Overlegplatform (LOP) dat de onderhandelingen voerde, wijt de mislukking onder meer aan de ‘sterke concurrentie’ tussen de asoscholen, ‘meer dan in Gent’.

Zijn Gentse LOPcollega Emiel Bogemans begrijpt het argument niet. ‘Hier volgden sommige katholieke scholen inderdaad schoorvoetend. Maar de inschrijvingen verliepen vorig jaar eerder chaotisch. Dat het proces dit jaar voor treffelijk liep, heeft ze nog meer overtuigd. Ouders schrijven zich niet meer op vier plaatsen in, we hebben een beter zicht op de capaciteit. De scholen kunnen het inschrijvingsproces in alle rust afronden.’

Specifiek opvoedingsproject

Alex Peeters spreekt van een ‘chaotische toestand’, zijn collega Kris Smout (OLV Pulhof, Berchem) treedt hem bij. De twee directeurs zitten grotendeels op dezelfde golflengte. Zij beschouwen het systeem als een ‘aanslag op de vrijheid van onderwijs’. ‘Een vrije keuze is een gemotiveerde keuze,’ benadrukt Peeters. ‘Wie zich aanmeldt, weet niet in welke school hij terechtkomt.’ Smout verwijst naar een ervaring in het basisonderwijs, waar de centrale aanmelding wél algemeen is. ‘Een kind kwam hier toevallig terecht, de ouders wisten niet dat wij een uniformschool zijn.’

Ook de concurrentie met de rand speelt. De twee scholen vrezen leerlingen te verliezen aan instellingen buiten het Antwerpse grondgebied, een gevoel dat wordt versterkt door de verschillende inschrijfperiodes. Smout wijst ook op de onrust die het systeem veroorzaakt heeft. ‘Ouders met kinderen in het vierde of vijfde leerjaar maken zich zorgen dat die niet langer hier kunnen blijven. Wij willen ons niet als elitair bestempelen, maar we hebben nu eenmaal een specifiek opvoedingsproject.’