Quick Step demonstreert in ijzige GP Le Samyn
De coup van Quick Step Floors die iedereen verwachtte in het Vlaamse openingsweekend, kwam er dan toch in de Waalse prelude.
Patrick Lefevere was niet aanwezig in Dour. Hij had gelijk. De lokale speaker overdreef nauwelijks toen hij het had over de Siberische omstandigheden. De ceo van Quick Step Floors volgde de wedstrijd thuis voor de buis. Een beslissing waar hij om 14.30 uur allicht al spijt van had. Toen de televisieuitzending van start ging, moest er nog slechts tachtig kilometer worden afgelegd. Veertig kilometer voordien hadden zijn troepen iets uit de mouwen geschud waar Lefevere zo op kickt: een totale machtsontplooiing.
In het zog van ‘El Tractor’
Niki Terpstra was de aanstoker, Tim ‘El Tractor’ Declercq deed langs de Waalse boerenwegen de rest. De Izegemnaar werd vorig jaar binnengehaald voor het harde en lange labeur op kop van het peloton en deed dat in Le Samyn opnieuw. In zijn eentje hield hij de kloof met de vroege vlucht van zeven binnen de drie minuten. “De bedoeling was om dan in de eerste kasseistrook van plaatselijke ronde uit te pakken. Tot we op 80 kilometer van de streep plots naar links draaiden: zijwind. Niki kwam naast mij en vroeg om even in te houden om dan 200 meter verderop met de volledige ploeg te versnellen.”
Tien renners reden weg uit het peloton, met daarbij de volledige Quick Stepploeg die de kritiek op het openingsweekend ‘Wel zichtbaar, maar geen resultaat’ wegfietste. Helaas reed Fabio Jakobsen lek en was de benzinetank van ‘El Tractor’ geen bodemloos vat. Nog steeds vooraleer Patrick Lefevere zich met de zapper in de hand in de zetel nestelde, reden Terpstra en Gilbert weg. Enkel Damien Gaudin, Tosh Van der Sande en Alex Kirsch konden hun wagonnetje aanpikken bij de kopmannen van Quick Step. Maar op 27 kilometer van de streep was een nieuwe versnelling voor die laatste twee ook te veel van het goede.
Drie renners voorop dus, onder wie twee van Quick Step. Hetzelfde scenario als in de Royal Bernard Drome Classic van afgelopen zondag. Toen Bob Jungels en Jhonatan Narvaez zich lieten vloeren door Calmejane, werd Lefevere zo kwaad dat hij vijf minuten later geen commentaar wou geven bij de finish van Kuurne. Opnieuw zo’n verlies had de zapper ten huize Lefevere niet overleefd. “In zo’n situatie moet je niet te lang wachten met het verschil proberen te maken. Gaudin is ook geen normale. Iemand die al de proloog van ParijsNice won”, aldus ploegleider Wilfried Peeters.
‘Ik ben hier ontzettend blij mee. Zeker na mijn snertjaar 2017, met die drie zware valpartijen en nul overwinningen’
NIKI TERPSTRA
Philippe Gilbert sprong op 17 kilometer van de finish als eerste weg. ‘Gaudin wou niet plooien.’ Terpstra was de volgende. ‘Ik dacht dat het wel zou moeten lukken. Maar toen mijn versnelling erop zat en ik omkeek, volgde Gaudin op amper vijftien meter. Ik moest meteen denken aan de Omloop Het Nieuwsblad van 2015.’
Slappe concurrentie
Gelukkig voor de Nederlander heeft Gaudin niet dezelfde allure als Ian Stannard, en ging Quick Step Floors naar huis zonder gezichtsverlies. Integendeel, met één en twee is het teleurstellende Vlaamse openingsweekend vergeten. Of toch een klein beetje. Want het moet gezegd, met een AG2RLa Mondiale zonder Naesen en Dillier en een door ziekte geteisterd LottoSoudal als enige andere aanwezige WorldTourploegen, was de concurrentie zeer slapjes.
Bijna even slap als de prestaties van Terpstra in de jongste Omloop Het Nieuwsblad en KuurneBrusselKuurne. ‘Dit is niet de grootste koers, maar ik ben hier toch ontzettend blij mee. Zeker na mijn snertjaar 2017, met die drie zware valpartijen en nul overwinningen.’
Volgens dokter Vanmol hakten die valpartijen er zodanig in dat Terpstra mentaal nog steeds moeite heeft met durven te wringen in het peloton. Hetgeen hem ook parten speelde in de Omloop Het Nieuwsblad. Er werd ook gesuggereerd dat hij te mager zou staan om te kunnen presteren in de koude, en er was kritiek van ploegleider Peeters aan zijn adres.
‘Fitte mocht dat zeggen. Hij is mijn baas. Maar die verhalen van vijf kilo lichter zijn onzin. Misschien weeg ik vijf kilo minder dan meteen na mijn blessure, maar toen was ik ook gewoon niet de magerste van de hoop, door de decompressie. Ach, ik heb vandaag bewezen dat ik goed bezig ben. Het komt er nu op aan om deze prestaties ook door te trekken in de grote koersen die eraan komen.’
Allicht zal Patrick Lefevere in die grote koersen dan wel van de partij zijn.