Belgische staat moet geld vrijmaken voor softenonslachtoffers
Het Brusselse hof van beroep heeft de Belgische staat ertoe veroordeeld 5 miljoen euro vrij te maken voor een fonds voor softenonslachtoffers. Dat schrijft de krant La Dernière Heure. Het kabinet van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) onderzoekt het arrest.
De voormalige minister, Laurette Onkelinx (PS), had zich ertoe geëngageerd zo’n fonds in het leven te roepen voor slachtoffers van softenon, een geneesmiddel dat leidde tot misvormingen bij kinderen. Het fonds zou 5 miljoen krijgen, maar de huidige regering verliet dat plan. Volgens het hof moet het fonds er wel degelijk komen omdat het werd aangekondigd aan de slachtoffers die ermee akkoord gingen. (belga) De Morgen.
Wie zijn die ‘hopeloze’ werklozen? Het gaat om enkele duizenden mensen, zegt Peeters’ woordvoerster Miet Deckers. Het is een goed te definiëren groep. ‘Een drieduizendtal van hen krijgt vandaag een inschakelingsuitkering’, zegt ze.
Een inschakelingsuitkering is er voor jongeren die hun wachttijd achter de rug hebben en op zoek zijn naar een eerste job. Maar voor de jongeren die in aanmerking komen voor het statuut, is er weinig hoop dat ze snel zonder die uitkering kunnen.
Ze zijn ingeschreven bij arbeidsbemiddelaar VDAB, maar raken door omstandigheden niet aan de slag. Omdat ze met psychische problemen kampen. Of met andere tegenslagen. ‘We zagen bijvoorbeeld een zwaar autistisch meisje, en een jongen die na een verkeersongeval moeilijker functioneerde’, zegt Deckers. ‘Ze willen werken, maar het lukt niet. Ze zijn te goed, maar tegelijk niet goed genoeg.’
Angstaanvallen
Psychologe Mieke Vermeulen ziet heel wat werkzoekenden langskomen die aan die omschrijving voldoen en voor wie de VDAB niet meteen een oplossing ziet. ‘Het is vaak een kwestie van draagkracht’, zegt ze. ‘De betrokkene wil wel werken, maar kan de druk niet aan. Vergeet niet dat de eisen die aan werknemers worden gesteld, hoog zijn.’
Vermeulen begeleidt de werkzoekenden in samenwerking met de arbeidsbemiddelaar. Achttien maanden lang worden ze sterker gemaakt en krijgen ze stages aangeboden, in de hoop hen naar betaalde arbeid te kunnen leiden.
Haar patiëntenbestand is divers, zoals een vrouw die moeilijk herstelt van enkele burnouts, een traumatisch verleden heeft en met angstaanvallen kampt. ‘Maar ook mensen die rugproblemen combineren met een psychisch probleem. Angsten bijvoorbeeld, of ontwikkelingsstoornissen.’
Rugklachten
Vaak wil de betrokkene wel werken, maar ziet het bedrijf dat na de stage niet zitten. ‘Omdat de stagiair niet meekan. We zien ook mensen met persoonlijkheidsstoornissen, die moeilijk in de omgang zijn en snel in conflicten betrokken raken. We leggen daarom aan bedrijven uit wat er kan helpen om zo iemand toch te laten functioneren.’
Uiteindelijk lukt dat vrij vaak. In het project stroomt iets meer dan veertig procent door naar een gewone job of de sociale economie. ‘Ik denk aan een jongeman die zo’n ernstige faalangst had dat drie stages slecht afliepen. Na intensieve begeleiding is hij uiteindelijk in het vierde bedrijf aangeworven.’
Maar waarom kan iemand met rugproble Voor sommige werklozen ziet ook de VDAB niet meteen een oplossing.