Balta betaalt prijs voor opgeklopte verwachtingen

De beurskoers van Balta kreeg gisteren een nieuwe tik van vijf procent na de publicatie van de jaarcijfers en de prognose voor dit jaar. De bruto bedrijfswinst zou dit jaar uitkomen op zo’n 85 miljoen euro als we het middenpunt van de vork nemen die Balta ziet. Of ruim een vijfde minder dan de 110 miljoen die analisten in mei vorig jaar bij de beursgang in het vooruitzicht stelden. Op basis van die optimistische rapportjes werd vorig jaar in mei zelfs even gedroomd van een introductieprijs van 16 euro per aandeel. Het werd uiteindelijk 13,25 euro. Met een koers gisteren van rond de 7,25 euro kijkt de kleine belegger aan tegen een impressionant verlies.

En het einde van de ellende is nog niet in zicht. Daarvoor is het wachten op 3 mei. Dan maakt Balta zijn cijfers bekend over het eerste kwartaal van 2018. Die gegevens worden vergeleken met het optimistische eerste kwartaal van 2017. Die cijfers moesten beleggers helpen geloven dat de voorgelegde groeicurve over de periode 20142016 zich doorzette in 2017.

Maar wie zijn huiswerk had gemaakt, wist dat de periode 20142016 een periode van herstel was geweest na pijnlijke crisisjaren. En die wist ook dat de geprojecteerde brutowinst die Balta in 2017 zou halen, een cijfer was dat Balta al in 2004 haalde. Alleen stond het er toen intrinsiek veel sterker voor, omdat het een breder productaanbod had en in meer markten actief was.

Hoe de (Belgische) analisten zich hebben laten meeslepen in een verhaal dat erop gericht was om het Amerikaanse fonds Lone Star in staat te stellen tegen een hoge prijs van zijn aandelen Balta af te geraken, is wellicht nog onderbelicht. Hoe dan ook komt er nog een teleurstelling aan.

Het heeft weinig zin om zich te blijven ergeren aan wat analisten toen beweerden: Balta is een nietcyclisch bedrijf, grondstoffenkosten zijn niet van tel want – dixit ING Bank – Balta kan prijsstijgingen volledig doorrekenen. Belangrijker is de vraag hoe het verder moet. Alles wijst erop dat ook na 3 mei het leed niet geleden is. Balta heeft de afgelopen tien jaar onder private equityfondsen veel te weinig geïnvesteerd – toegegeven, onder de familie Balcaen werd misschien te veel geïnvesteerd – en heeft de belangrijke trends in de vloerbedekkingsmarkt gemist, zoals die van vinyl en modulaire vinylvloeren.

Als Warren Buffett met plezier US Floors voor een half miljard dollar kocht van de Vlaamse broers Dossche, is dat omdat die met vinyllaminaat een populair snelgroeiend product vervaardigen. Balta blijft nog volledig afhankelijk van de tapijtmarkt. Daardoor is het kwetsbaarder voor negatieve evoluties van grondstoffen, tegenvallende wisselkoersen en sterke concurrenten.

Zo heeft Mohawk in de VS de plaats van Balta ingenomen bij grote afnemers zoals Home Depot en Lowe’s. En in de Britse markt doet exBaltatopper Philip Hamers hetzelfde via Victoria. Met zware schulden en krimpende marges heeft Balta weinig munitie om terug te slaan. Het moet hopen dat op een bepaald ogenblik de rugwind zoals in 2016 terugkeert.

In ‘De Grote Markt’ duikt de economieredactie dagelijks in een opmerkelijke beweging in de economische wereld.

Het einde van de ellende is nog niet in zicht voor Balta