De vermoorde jeugd van Yannick Carrasco
Filip Joos over een wraakroepende transfer
Na een slapeloze nacht van koortsachtig brainstormen die meer lege koffiekoppen dan bruikbare ideeën had opgeleverd, keek het managementteam van Yannick Carrasco jaloers toe hoe hun ceo ’s ochtends gezwind het kantoor kwam ingebanjerd. Hij was dermate goedgeluimd dat hij zelfs geen tirade afstak toen hij het resultaat van hun nachtelijke vlijt hoorde: nul, nada, noppes. Niet te verkopen, de transfer van een vierentwintigjarige topvoetballer naar China.
‘Toch wel’, sprak de ceo, en hij voegde er triomfantelijk aan toe: ‘De missionarishouding!’
Dat leidde tot consternatie. Had #MeToo dan zelfs effect op hun baas, van wie de reputatie op zijn zachtst gezegd nogal dubieus was (dat met drank overgoten bedrijfsuitje naar Amsterdam lag iedereen nog vers in het geheugen)? Dat net hij bij bladzij de één van de Kamasutra zou stoppen, neen, met alle Chinezen, maar niet ...
‘Niet blozen!’, bulderde hij tegen de stagiaire, terwijl hij een hand op haar schouder liet rusten. ‘We gaan van Carrasco een missionaris maken. Hij trekt naar China om er het voetbal op de kaart te zetten. Om de mensen daar te ontpingpongen. Om het ware geloof in de enige balsport die ertoe doet te verkondigen. Pater Yannick uit Vilvoorde. Ruilt onbaatzuchtig zijn overheerlijke menu van tapas en churrasco in voor een rantsoen van rijst.’
Zo geschiedde. De pater krijgt jaar lijks tien miljoen euro, maar hij wil dat wij denken dat hij het doet voor de Chinezen. Een pionier, uit liefde voor medemens en voetbalsport.
Carrasco had zich de moeite van de zoektocht naar een excuus kunnen besparen. Zo’n overgang is geen taboe meer en lokt nog nauwelijks verontwaardiging uit. Schouderophalen, dat wel. Waarop het vermaledijde zinnetje volgt, verpakt in een vraag die beoogt iedereen in te pakken, ons met z’n allen achter de logica van meer, meer, meer te scharen: ‘Hoezoujezelfzijn?’ – zonder spatie, een selfiezin die geen tegenspraak duldt.
Wel, als het me dan toch wordt gevraagd ... Anders. Niet zo. Nooit zou ik mijn ziel verkopen, mijn jeugddroom versjacheren. Voetballertjes dromen van grote clubs en grote wed strijden, niet van grote zakken vol met geld. Wie daar op zijn tiende naar smacht, eindigt op de Vlerick Management School for Business Development, Invest Funds, Stock Exchange Knowledge & Marketing Solutions. Wordt later ceo, koopt voetbalclubs, bouwt stadions. Maar we weten allemaal: dat is ersatz, eigenlijk willen die tycoons topvoetballer zijn. ‘Liever dat nog dan het bord voor zijn kop van de zakenman ...’, dat zong Boudewijn de Groot goed. Wie dus zoals Carrasco op zijn vierentwin tigste de switch maakt van voetballer naar zakenman, vermoordt zijn jeugd. En besmeurt de dromen van ontelbare jongens en meisjes.
Dat is wraakroepend, zeker als je nog piepjong bent, je kluis sowieso al uitpuilt en je de clubs voor het uitkie zen hebt. Zelfs de knulligste der zaak waarnemers, hij die struikelde over de eerste vraag van het ingangsexamen voetbalmakelaardij (‘hoeveel is twintig procent van tweehonderd mil joen?’), slijt Carrasco in een knip aan zeventien van de twintig clubs uit de Premier League. En in twee knippen aan de drie andere. Hij scoorde verdorie in een Champions Leaguefinale, dat zijn ze over het Kanaal heus niet vergeten, al was het maar omdat er een zoen met zijn vriendin op volg de.
Topsport gaat inderdaad om meer, meer, meer. Maar niet om meer geld. Topsport is citius, altius, fortius. Sneller, hoger, sterker. Het uiterste uit je lichaam en geest halen. Daar kun je ook in overdrijven. Bij Romelu Lukaku werkt het soms verlammend, maar duizend keer liever de tomeloze ambitie van de spits van Manchester United en het bijbehorende en overduidelijke chagrijn als de bal niet rolt zoals hij dat had gepland, dan de vlucht achteruit van Carrasco.
Citius, altius, fortius? Dat kan niet in China. Daar is het, in LambikMan darijns, tlagel, lagel, zwakkel. Carrasco is topsporter af. Maar wat zegt Chris Van Puyvelde, technisch directeur van de voetbalbond? ‘Hoezoujezelfzijn?’ Zelfs Gert Verheyen, coach van de U19, zei het op televisie. Uitmuntende coach, denk ik, geweldige mens zeker, iemand onder wie het heerlijk voetballen moet zijn. Maar ook hij gebruikt ‘Hoezoujezelfzijn?’.
Een droom najagen is het dichtste wat een voetballer bij idealisme in de buurt komt. Een peulenschil vergeleken bij een kleuterjuf of een straat hoekwerker, maar soit: het is iets. Met deze transfer geeft Carrasco dat greintje idealisme een dodelijke injectie cynisme. Een kaakslag voor de voetbalsport. En kaalslag van zijn talent.
Eind oktober al sijpelden de eerste onheilstijdingen over Carrasco bij Atletico Madrid door in de Spaanse voetbalkranten. De Belg zou er de kantjes van aflopen, en had hufterig gereageerd toen aanvoerder Gabi hem daarop aansprak. Ook coach Diego Simeone maakte gewag van een attitudeprobleem. Dat was de juiste diagnose. Carrasco heeft een attitudeprobleem. Zijn transfer naar China is daar een symptoom van.
Carrasco speelt straks voor de Duivels op het WK. Net als Witsel, bij wie de gevolgen van zijn Chinese voetbalavontuur in de oefengalop tegen Mexico al duidelijk waren: hij raakte geen bal. Maar als beide spelers naar de kansen op de wereldtitel wordt gevraagd, zullen ze eensluidend zeggen dat België wereldkampioen kan worden. Met uitgestreken gezicht. Dat is een frauduleus antwoord. Hun winstbejag geldt immers niet de wereldbeker, maar hun bankrekening. En het valt te vrezen dat de andere internationals straks in Rusland hún winstbelasting zullen betalen. Want zonder topsportmentaliteit word je in principe geen wereldkampioen.
Laten we stoppen met ‘Hoezoujezelfzijn?’. Voetbal mag worden gerelativeerd, moet worden gerelativeerd. Maar de excessen ervan niet. Een voetballer zonder ziel is niks. Is alleen maar zielig. Carrasco geeft met zijn transfer blijk van een melaatse sportethiek. Pater Damiaan, hulp!
Yannick Carrasco heeft een attitudeprobleem, zijn transfer naar China is daar een symptoom van
Filip Joos is voetbalcommentator voor de VRT en Play Sports. Zijn column verschijnt wekelijks op zaterdag.