8.600 meisjes in België lopen risico op genitale verminking
Het aantal meisjes in ons land dat gevaar loopt genitaal verminkt te worden, is de voorbije tien jaar verviervoudigd.
België krijgt steeds vaker te maken met genitale verminking bij vrouwen. In ons land wonen 17.273 vrouwen en meisjes die waarschijnlijk al besneden zijn en nog eens 8.644 vrouwen en meisjes die het risico lopen besneden te worden. Dat blijkt uit onderzoek van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen. Het totaal aantal betrokken vrouwen ligt drie keer hoger dan tien jaar geleden. In 2007 ging het om 6.260 besneden vrouwen en 1.975 meisjes die een besnijdenis riskeerden.
Die significante stijging is vooral toe te schrijven aan de toegenomen migratie en aan geboortes in België uit moeders met roots in landen waar de praktijk courant voorkomt. De meerderheid van de slachtoffers heeft roots in Guinee, Somalië, Egypte, Ethiopië en Ivoorkust. In drie van die landen wordt infibulatie uitgevoerd: het dichtnaaien van de vulva nadat de schaamlippen zijn weggesneden. Andere vormen zijn het geheel of gedeeltelijk verwijderen van de clitoris en/of van de schaamlippen.
Bij de 25.917 betrokkenen zijn 9.164 minderjarige meisjes. Ze lopen in ons land school, gaan hier naar de dokter of worden opgevolgd door instanties als Kind en Gezin.
Schoolvakanties
Charlotte Campo werkt als juriste bij Intact, een vzw die wekelijks meldingen krijgt van risicosituaties en die juridische steun biedt aan vrouwen die risico lopen op genitale verminking. ‘Wij krijgen bijvoorbeeld signalen via familieleden of leerkrachten. Artsen doen bitter weinig aangifte van risicosituaties door hun beroepsgeheim. Hoewel ze wel spreekrecht hebben.’
Ook bij politie en justitie merkt Campo dat de kennis over het fenomeen ‘heel gelimiteerd’ is. ‘Ze hebben er wel interesse in, maar weten niet hoe ze proactief kunnen handelen, hoe ze alarmsigna len kunnen herkennen. De meisjes lopen het risico vooral tijdens schoolvakanties, als ze mee op reis gaan naar het land van herkomst van hun ouders.’
In België is genitale verminking bij wet verboden. Maar nog nooit is het tot een veroordeling gekomen. ‘Zal zo’n meisje een klacht indienen tegen haar eigen ouders?’, vraagt Campo retorisch. ‘Besnijdenissen liggen heel gevoelig en ze gebeuren in intieme kring. Dat is tragisch, net de mensen die de kinderen het meest vertrouwen, verminken hen.’
Opgehaald in Zaventem
een contract zijn met de ouders. Zowel het parket als GAMS (Groupe pour l’Abolition des Mutilations Sexuelles féminines) kan ouders een ‘verbintenis’ laten ondertekenen waarin ze beloven hun dochter te beschermen tegen genitale verminking. Weigeren de ouders te tekenen, dan kunnen drastischer middelen ingeschakeld worden. ‘Het is al meermaals gebeurd dat de politie de meisjes op Zaventem komt halen of de paspoorten in beslag neemt. In het ergste geval kunnen de kinderen uit huis worden geplaatst.’
De prevalentiestudie is een schatting op basis van statistische gegevens, niet van klinische diagnoses. Maar ze toont dat het probleem jarenlang onderschat is. Het Instituut dringt aan op meer structurele opleiding bij huisartsen, ziekenhuizen, Kind en Gezin en Centra voor Leerlingenbegeleiding.
‘Het is tragisch dat net de mensen die de kinderen het meest vertrouwen, hen verminken’ CHARLOTTE CAMPO
Intact vzw
Reportage in dS Weekblad en videoreportage op standaard.be/ genitaleverminking