‘Mijn zoon staat 56ste, 72ste en 73ste op de wachtlijsten’
Al kan het Gentse aanmeldingsregister voor de secundaire scholen heel veel leerlingen plaatsen, honderden vallen uit de boot. Ouders getuigen.
1. Pedro Pisonier: ‘Wij zijn al twee jaar scholen aan het bezoeken voor onze zoon, die een jaartje voor is op zijn leeftijd. We willen een school die passend is en op een haalbare afstand ligt. Tegelijkertijd volgden we netjes het aanmeldingssysteem, gaven we drie scholen op en krijgen we er geen enkele toegewezen. Dit is erg zuur.’
Deze ouder staat niet alleen met zijn klacht. In Gent is het moment aangebroken om kinderen die naar het secundair onderwijs gaan, in te schrijven. Maar om die inschrijving te kunnen doen, moet een computeralgoritme op basis van verschillende parameters – zoals de voorkeur voor een bepaalde school maar ook het opleidingsniveau – eerst iedereen een school toewijzen. In ongeveer 87 procent van de gevallen is dat gelukt. Die leerlingen hebben de school die als eerste op de verlanglijst stond. Maar ongeveer 540 kinderen hebben niet die eerste school of zelfs helemaal geen school.
2. Inge Smedts: ‘Aan mijn zoon is geen enkele school toegewezen. Hij is ontroostbaar. Op de wachtlijsten staan we 56ste, 72ste en 73ste. De eerste en tweede school proberen het op te lossen, maar we staan wel erg ver op de wachtlijst, dus ze kunnen niets beloven.’
Wanhopen hoeven de gedupeerde ouders nog niet. Er zullen nog plaatsen vrijkomen omdat enkele kinderen die een plaatsje op die scholen hebben gekregen, alsnog zullen besluiten zich elders in te schrijven. Bovendien kondigde een van de scholen op Smedts’ lijst – het SintLievenscollege – al aan zestig plaatsen extra in te richten. De stad beloofde ook mee naar oplossingen te zoeken. Maar zij denkt toch dat het er niet goed uitziet: ‘De stad zei al dat ze niets voor ons konden doen.’
‘We zullen alles op alles zetten om alle kinderen die ons als eerste keuze hebben opgegeven binnen te laten. Ieder kind heeft recht op zijn eerste keuze.’ Dat zegt Hilde Allaert, de directeur van het SintBavohumaniora.
De 135 vrije plaatsen op de school waren onmiddellijk ingenomen, 86 kinderen staan op de wachtlijst. Er hebben traantjes gevloeid. ‘Ik kan niet zomaar de capaciteit van onze school uitbreiden. Dat zou betekenen dat we onze klassen gewoon voller stoppen. Dat is niet de bedoeling. Voor iedere klas die we extra zouden inrichten, moeten we ook de middelen krijgen om dat kwaliteitsvol te doen.’
3. Christophe D’Haese: ‘Onze zoon heeft zijn tweede keuze, de Voskenslaan. Hij wilde graag naar Don Bosco, zijn eerste keuze. Nu hoor ik dat er andere kinderen zijn die naar Don Bosco moeten, terwijl dat de tweede keuze was. Zij hadden de Voskenslaan op één staan. Had dat computeralgoritme dat niet beter kunnen berekenen?’
Het computeralgoritme is zo geprogrammeerd dat niet alle eerste keuzes automatisch de vrije plaatsen op alle scholen opvulden. Ook tweede en derde keuzes namen al plaatsen in, soms nog voor eerste keuzes. Na allerlei tests bleek dat gemiddeld gezien een beter resultaat op te leveren. Dat zegt Luc Heyerick, de voorzitter van het Lokaal Overlegplatform (LOP), dat
zich met de praktische kant van de inschrijvingen bezighoudt.
Al geeft hij toe dat er enkele ‘anomalieën’ in het systeem zijn geslopen die niet gecorrigeerd werden. ‘Als bepaalde wissels voor de hand zouden liggen, zouden die ook gebeurd moeten zijn. Nu kunnen we daar niets meer aan veranderen. Anders doorbreken we de rangorde van de wachtlijsten en zijn andere ouders gedupeerd. In de toekomst zullen we hiernaar kijken.’
4. Christophe D’Haese (bis): ‘Wij hebben ons aangesloten bij een groep ouders die een juridische procedure overwegen.’
Of een rechtsgang een oplossing biedt, is nog maar de vraag. Advocaat Christophe Vangeel is gespecialiseerd in onderwijs en heeft al dergelijke zaken behandeld.
‘Mijn ervaring is dat de discussies in de loop van de procedure al opgelost worden doordat iedereen naar een oplossing zoekt en er gewerkt wordt met wachtrijen en er dus plaatsen vrijkomen. Er zijn ook ouders die afhaken omdat ze vinden dat een procedure te lang duurt. Of die gewoon verhuizen.’
Alvorens effectief naar de rechter te stappen, is er volgens Vangeel vaak nog eerst overleg met het Lokaal Overlegplatform (LOP) en met de commissie Leerlingenrechten van de Vlaamse overheid. ‘Je kan overwegen naar de kortgedingrechter te stappen, maar daar zou ik zeer voorzichtig mee zijn. Die behandelt alleen zaken die hoogdringend zijn en neemt voorlo pige maatregelen in het geval van flagrante, zichtbare fouten. Een procedure voor het Grondwettelijk Hof of een vraag van de gewone rechter aan het Hof omdat er volgens jou een grondrecht geschonden is, is ook een optie. Maar die uitspraak kan lang op zich laten wachten.’
5. aanvankelijk school nog Brecht in van orde Hortensius: voorkeur gekomen. geen plaats _ ‘Mijn Waar dat op is dochter vroeger haar gelukkig had alle leerlingen van de basisschool bijna automatisch naar de middenschool konden overstappen, staat het centraal inschrijvingssysteem dit niet langer toe. Resultaat: in elke klas vallen er nu twee of drie uit de boot die niet mee kunnen met hun vriendjes naar de voor hen logische middelbare school.’
In Gent is besloten het systeem van centrale aanmelding door te trekken van het basisonderwijs naar het secundair onderwijs, omdat na projecties bleek dat er aan minstens tien scholen gekampeerd zou worden voor te weinig vrije plaatsen. En wie er dan naast greep, zou nog maar moeilijk in een andere, gelijkaardige school binnen raken.
Schepen van Onderwijs Elke Decruynaere (Groen): ‘Zonder het aanmeldingsregister was de chaos compleet geweest. Maar ik snap de ontgoocheling van de ouders. Er zal een grondige evaluatie plaatsvinden.’