Schoolkamperen is geen alternatief
In steden bestaat er geen alternatief voor een centraal aanmeldingsregister voor het secundair onderwijs. Toch lijkt het gebruikte algoritme voor verbetering vatbaar.
Morgen debatteert het Vlaams Parlement over een nieuw inschrijvingsdecreet. Het dossier kende vorige week een doorbraak toen minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) beloofde om de verplichte dubbele contingentering (een systeem dat de populatie van scholen afstemt op de buurt) af te schaffen. Maar de heisa in Gent herlanceert de discussie.
Vooral de NVA trekt stevig van leer. Volgens de Vlaamsnationalisten doet het Gentse stadsbestuur – de NVA zit in de oppositie – de vrije schoolkeuze op de schop. Dat is erg kort door de bocht. Een aanmeldingssysteem – waaraan in Gent alle scholen deelnemen – erkent de vrije schoolkeuze. Ouders geven hun voorkeur in volgorde aan.
De moeilijkheden wijzen vooreerst op een capaciteitsprobleem. Na het tekort in het basisonderwijs – dat stilaan is opgelost – dreigt een vervolg in het secundair onderwijs. Voor Gent zou het gaan om 1.791 plaatsen in het schooljaar 20202021. Ook Antwerpen verwacht tekorten. Crevits probeert met een investering van 150 miljoen euro alles op te vangen. Maar het gaat traag. Een aantal – veelal katholieke scholen – ligt zeer goed in de markt. Sowieso moeten die ouders teleurstellen.
Toch gaat wellicht ook het algoritme niet vrijuit, een evaluatie moet dat uitklaren. Zo valt com putertechnisch uit te leggen – maar niet te verdedigen – dat kind X met school A als eerste voorkeur in school B terechtkomt en kind Y met school B als eerste voorkeur in school A. Eenvoudigweg X en Y wisselen, lijkt logisch maar vergroot juridisch het probleem.
Negentig procent van de ouders wordt op hun wenken bediend, tien procent blijft teleurgesteld achter en zoekt de media op. Daarbij worden ze geholpen door een weerbarstige logica die zich moeilijk laat verklaren. ‘Ik ga soms zelf twijfelen,’ geeft Claude Marinower (Open VLD), Antwerps schepen van Onderwijs, toe aan De Standaard. Juist door die hoge nood aan transparantie wil Antwerpen af van de verplichte dubbele contingentering.
Hoeraverhaal
De NVA constateerde de wrevel voor de dubbele contingentering als eerste. Ze laat ook niet na om ouders te bewieroken die bereid zijn te kamperen om hun kind in een bepaalde school in te schrijven. Voor de Gentse afdeling zijn de problemen een uitgelezen kans om het aanvankelijke hoeraverhaal van het stadsbestuur te hekelen. In tegenstelling tot Antwerpen blijft Gent om ideologische redenen de contingentering verdedigen.
‘Aanmelding blijft het eerlijkst mogelijke systeem’, stelt Marinower. Samen met zijn Gentse collega Elke Decruynaere (Groen) overlegde hij gisteren met Crevits. De twee schepenen legden de minister de werking van het aanmeldingssysteem uit, alleen Antwerpen en Gent passen dit toe voor het secundair onderwijs. ‘Wat is het alternatief ? Kamperen? Dat kun je maar bij één school. En dan ben je nog niet zeker van een plek. Niet iedereen kan het zich ook veroorloven.’
Marinower vindt het te vroeg voor een oordeel. Hij weet uit ervaring dat een aantal problemen zich vanzelf oplost. Crevits’ diensten keurden de gebruikte technologie goed, maar de minister pikte het niet dat Gent zich daarachter verschuilde. Het overleg kwam dus niets te vroeg.
De ontkoppeling bij de inschrijving van de nood aan sociale mix, wat Crevits vorige week beloofde, kan rust creëren. Ook de Vlaamse eenvormigheid van de inschrijvingsperiode blijft een noodzaak. Ongetwijfeld beseft de minister steeds meer dat de verhoogde capaciteit omgekeerd evenredig is met het aantal inschrijvingsproblemen.
Tien procent van de
ouders blijft teleurgesteld achter en zoekt de aandacht van de media. Daarbij geholpen door een weerbarstige logica die zich moeilijk laat verklaren