‘Reclamemuziek maken is niet echt muziek maken’
Op Instagram toonde drumster Isolde Lasoen vorige week hoe ze werkte aan muziek voor een reclamefilmpje. Advertentiemuziek maken is niet langer uitverkoop houden voor artiesten. ‘Voor je het weet houd je er een nieuw nummer aan over.’
BRENT VANNESTE
Eén
Het Weer Boodschap van Algemeen Nut Bij Nagelmackers was dat bijvoorbeeld “Un homme et une femme”, een song van Francis Lai met een heel bekend “na na na”refrein. Maar de licentie om dat lied te kunnen gebruiken was te duur, dus heb ik iets gemaakt dat in dezelfde sfeer zat.’
Zodra het volwaardige, originele nummers betreft, gaat het in de reclamewereld immers om heel andere bedragen, weet Lasoen. ‘Als Daan “Icon” aan Duvel leent of Flip Kowlier KBC “In de fik” laat gebruiken, denk je daar ook langer over na, want samen met je muziek verkoop je ook je imago, en daar moet wel iets tegenover staan. Maar als ik op bestelling werk, hoef ik niet noodzakelijk een connectie te voelen met een bedrijf: een job is een job, hé.’
Ego aan de kant
Ook Vanneste ziet in zee gaan met adverteerders niet langer als artistieke uitverkoop houden. ‘Het cliché van selling out is wel weg, denk ik. Het zorgt er vooral voor dat ik de vrijheid heb om met Steak Number Eight bezig te zijn, en dat ik af en toe een nieuwe gitaar kan kopen. En daarnaast doe ik het eigenlijk ook heel graag. Je zou denken dat het gevoelloos werk is, maar dat is net de grote uitdaging van zulke jobs: je moet je eigen ego aan de kant zetten en empathisch zijn voor klanten die vaak zelf geen muzikanten zijn.’
‘Uiteindelijk zit je met veel meningen rond de tafel’, zegt Lasoen. ‘Als muzikant moet je het reclamebureau, het communicatieagentschap, de producer, de regisseur, het hele creatieve team én de klant zelf op dezelfde lijn krijgen.’ Dat lukt niet altijd, maar dat betekent niet dat de moeite vergeefs is. ‘Enkele jaren geleden maakte ik iets voor een bank dat uiteindelijk niet gebruikt is. Maar ik vond dat zo’n romantisch deuntje, dat ik er een volwaardig nummer van heb gemaakt. We hebben het nooit uitgebracht, maar het zat wel twee jaar in onze liveset. “De bank wou het niet, maar jullie krijgen het nu”: dat is toch een te mooi verhaal om te laten liggen?’