‘Twin Peaks’ met rappers
Wat Darius, Earn en Paper Boi doen, is niet zo belangrijk. De wereld rond hen des te meer.
Halfweg het eerste seizoen van Atlanta raakt rapper Paper Boi, een van de protagonisten van de reeks, slaags met een popster tijdens een basketbalwed strijd voor het goede doel. Tijdens de persconferentie achteraf brengt de popster een nummer waarin hij om vergiffenis vraagt voor zijn wangedrag – het wordt op gejuich onthaald. Paper Boi staat verwonderd te kijken: waarom is niemand geïnteresseerd in zijn excuses? ‘Mensen willen die popster niet zien als een klootzak’, zegt een journaliste tegen wie hij zijn beklag doet. ‘Ze willen dat jij de klootzak bent. Play your part.’
De kans dat er in de bestuurskamer van de Koninklijke Belgische Voetbalbond veel mensen zitten die de reeks van scenarist, acteur en rapper Donald Glover gezien hebben, lijkt eerder klein. Maar het had hen wel meer inzicht kunnen geven in een prfiasco als dat rond Damso: verwacht van iemand met een edgy en gangsta imago nooit dat een breed publiek hem kritiekloos in de armen sluit.
Zulke vignetten, waarin maatschap pelijke problemen zich via schijnbaar argeloze anekdotes in het leven van de hoofdpersonages wurmen, doorspekten het hele seizoen. Het leverde Glover, die eerder ook scoorde in de sitcom Community en met rap/soulproject Childish Gambino, een karren vracht aan lof en prijzen op.
Het tweede seizoen van de reeks, dat gisteren in première ging op Fox, lijkt op hetzelfde elan door te gaan. Het opent, net als het eerste seizoen, met een schietpartij waaraan de vertelstructuur van de aflevering veel gewicht hangt, maar die onverklaard blijft en geen impact heeft op de rest van de episode. Dat mysterie, gecombineerd met enkele heerlijk surrealistische passages (elders is er een aanrijding met een onzichtbare auto, of een ‘transraciale’ zwarte vijftienjarige die zich een blanke 35jarige waant) leverde de reeks de ondertitel ‘Twin Peaks met rappers’ op.
Al is dat niet waar het Glover om te doen was. Ja, zijn personage Earn probeert zijn leven recht te trekken door poen te scheppen als manager van Paper Boi, en lijmt en passant de brokken met de moeder van zijn dochter. Maar dat verhaal is niet zo belangrijk. Glover wil the black experience verkennen, zoals Master of none dat deed voor New Yorkse hipsters, of Black mirror voor technologie. Atlanta doet het met minder humor dan die eerste en lichtvoetiger dan die tweede, maar met dezelfde afschuw voor zwartwitmoraal. Dat maakt het televisie om bij na te denken, en van te leren. Door de voetbalbond, of zo.
Atlanta. Elke woensdagavond om 20.20 uur op Fox
De kans dat er in de bestuurskamer van de KBVB veel mensen zitten die de reeks gezien hebben, lijkt eerder klein