Madame Non, Non, Non et Non!

De wintercollectie 201819 van het Franse modehuis Dior roept de geest van mei 1968 op met slogans als ‘C’est non, non, non et non!’ Tshirts met slogans worden dé rage van de zomer. Alhoewel, slogans?

‘I we are strong’ (H&M) en ‘Dress to impress myself’ (Zara) zijn geen slogans, maar grammaticaal zwakke opschriften. ‘58% don’t want Pershing’, dát was een slogan. Katharine Hamnett droeg hem in maart 1984 toen ze Margaret Thatcher ontmoette. Het protest tegen de plaatsing van Amerikaanse en Russische kernraketten in Europa beheerste dat jaar het nieuws, in oktober betoogden 400.000 mensen ertegen in Brussel, de grootste betoging ooit in België. De foto van Hamnett en Thatcher ging de wereld rond.

‘C’est non, non, non et non!’ – Non tegen wat? Witlof? De lage rente op spaarboekjes? Seksueel geweld? Couturiers die trends van de straat kopiëren nadat ze er de angel hebben uitgehaald? Maria Grazia Chiuri is die eerste vrouw die voor Dior ontwerpt, waarvoor respect, maar in haar eerste defilé in 2016 droegen de mannequins al Tshirts met ‘We should all be feminists’. Dat was drie jaar nadat Beyoncé die titel van Chimamanda Ngozi Adichie’s essay had gebruikt in haar song ‘Flawless’.

Ik heb ook nog niet gehoord dat Dior ergens feministische projecten steunt. Dát zou pas een geste zijn, voor een bedrijf dat afhangt van de female dollar. Benieuwd ook hoe het zou reageren als iemand een persiflage maakte op hun ‘Non’ – Hamnett moedigde iedereen aan om hun eigen versie van haar shirts te maken. Frankie Goes To Hollywood zou er bekend om worden.

In The Guardian toont Hamnett zich niet onder de indruk van de moderage. Ze begon ethisch en milieuvriendelijk te produceren twintig jaar voor dat een ding werd. Ze vindt de nieuwe slogans ‘machteloos’.

Wat zou Dior denken van iets puntigers? ‘Put your money where your mouth is’, bijvoorbeeld?

De nieuwe ‘slogans’ zijn grammaticaal zwakke opschriften