Koester ouders die bewust een school kiezen

Ik ben voorzitter van vijftien katholieke scholen. Onze basisscholen zijn in de stad Antwerpen gebonden aan de inschrijvingen per computer, waardoor ouders kamperen aan de schoolpoorten. We laten ze binnen in de sportzaal.

Ouders kiezen bewust voor een school met een project dat het best aansluit bij de opvoeding die zij hun kind willen geven. Daarvoor willen ze zelfs een dag of meer kamperen. Zij kiezen voor een school waarvan zij denken dat hun kind er de beste opleiding zal krijgen, waar zij zelf een gelukkige jeugd hebben beleefd of waar hun ouders zich sterk in engageerden. Ouders die een school kiezen voor een bepaalde cultuur of opvoedingsproject moeten worden gekoesterd. Het betekent dat ze betrokken willen zijn.

Veel ouders krijgen nu een school toegewezen die ze niet kennen en ook niet willen. Dit leidt tot problemen met het schoolreglement, het opvoedingsproject, de kledingvoorschriften en geïntegreerde godsdienstlessen.

Directeurs ervaren daarnaast ook een grote administratieve last bij de inschrijvingsprocedure. Een schooldirecteur uit mijn omgeving liet me weten dat je als school via de computer een lijst krijgt met de te realiseren inschrijvingen, meestal twee weken na de paasvakantie. Als directeur, secretariaat en zorgcoördinators doe je dan niets anders meer dan inschrijven.

Doordat er wachtlijsten ontstaan, begint er na de inschrijfperiode een carrousel van verschuivingen. Veel ouders krijgen toch een plaats in de school van voorkeur en schrijven zich uit. Er komt een nieuwe plaats vrij bij ons, waardoor je weer naar andere ouders op de wachtlijst moet bellen. Dit alles duurt tot en met oktober. Als je de ouders niet te pakken krijgt, moet je enkele keren contact opnemen. Je moet alles noteren en bewijzen. De wachtlijst voor de instappers van 2,5 jaar geldt het hele schooljaar: zodra er een kind niet komt opdagen, moet de volgende op de lijst worden gebeld. Zo wordt de administratieve last van scholen nog maar eens verhoogd.

Het inschrijvingsbeleid zou gediend zijn met de volgende basisregel: goed werkende scholen hebben het vertrouwen van ouders.