‘Station is troef, maar soms ook nadeel’

In Denderleeuw is het onveiligheidsgevoel groot, de onverdraag zaamheid ook. 64 procent van de inwoners vindt dat er al te veel mensen van nietBelgische origine wonen. Eén op de vijf mijdt bepaalde buurten.

Volgens waarnemend burgemeester Jan De Nul (CD&V) heeft Denderleeuw de voorbije 15 jaar een enor me instroom van nieuwkomers gekend, met dank aan de nabijheid van de autosnelweg en vooral aan het grote treinstation en de vele verbindingen.

De goeie ontsluiting, bedoeld om kapitaalkrachtige tweeverdieners te lokken, heeft een ongewenst effect?

‘Ongewenst zou ik niet zeggen. We hébben hier trouwens ook veel tweeverdieners, waardoor onze gemiddelde leeftijd lager ligt dan elders. Maar elke gemeente met een groot stati on weet dat dat een troef, maar soms ook een nadeel kan zijn. In korte tijd zijn heel veel mensen uit de zwartAfrikaanse gemeenschap in Denderleeuw komen wonen. Mensen met Congolese, Rwandese of CentraalAfrikaanse roots. Dat merk je aan het onderwijs: er zijn al lagere schoolklassen waar zij de meerderheid vormen.’

Dat stoort de modale inwoner, blijkt uit de gemeentemonitor.

‘Tja, men fixeert zich erop. De overlast is beperkt, op het vlak van criminaliteitscijfers doen we het relatief goed. Het is echt een kwestie van onbekend maakt onbemind, dat was ook de conclusie na onze buurtbabbel vorig jaar. Vandaar dat we veel tijd en energie steken in integratieinitiatieven zoals Babbelonië of Soep & Spelen. In september brengen we mensen samen rond een tafel met gerechten van Tunesische couscous tot Vlaamse stoverij. En afgelopen zaterdag hebben we nog een opruimactie gehouden in de stationsbuurt met een hele gemengde groep.’

Ook het uitzicht van een gemeente telt.

‘Ook daar zetten we op in. Onze aanpak van verkrotting en leegstand is strenger dan de Vlaamse, we proberen verwaarloosde percelen niet blauwblauw te laten en werken samen met wijkcomités aan nette buurten.’

Geven de cijfers dan een vertekend beeld?

‘We merken dat we moeten vechten tegen een negatief imago. Het is nu eenmaal zo dat wie positief is, minder snel reageert. Ook onze Afrikaanse gemeenschap is bekommerd om ons imago én om de veiligheid. Daarom proberen we de ouderen zo veel mogelijk te betrekken, want zij hebben een grote invloed op de jongeren – groter dan in de autochtone gemeenschap.’

Heeft de politieke vaudeville – tot onbestuurbaarheid toe – een rol gespeeld?

‘Dat denk ik niet.’

‘De overlast is beperkt. Het is hier echt een kwestie van onbekend maakt onbemind’

JAN DE NUL (CD&V) Waarnemend burgemeester