Waarom iedereen houdt van Juan Martin del Potro
David Goffin is niet langer de laatste speler die Roger Federer heeft doen knielen. Sinds zondagavond mag Juan Martin del Potro die eer voor zich opeisen.
Zelfs ’s mans grootste fans zijn allicht de tel kwijtgeraakt. Hoeveel operaties, revalidaties en comebacks heeft Del Potro al doorstaan? Toen hij zich als 20jarige in 2009 voorbij Federer naar US Openwinst had gewerkt, leek de sport een nieuw toptalent ontdekt te hebben. De Big Four zouden voortaan de Big Five worden, maar het jongste clublid bleek ook het meest broze. Amper had hij de US Openschaal in de lucht getild, of zijn rechterpols begaf het. In 2010 onderging de Argentijn de eerste van vier operaties aan de pols, de meest gevreesde der tennisblessures. In 2014 en 2015 speelde Del Potro slechts 14 matchen en zakte hij weg naar de 1.042ste plaats op de ranking. Peilloos diep voor een man die ooit 4de stond. In zijn donkerste uren overwoog hij om het tennis de rug toe te keren. Een match op televisie aanschouwen deed hem te veel pijn. ‘Ik heb toen vooral veel naar The Simpons gekeken’, zuchtte hij.
Olympisch goud
De eerste sporen van een volwaardig herstel manifesteerden zich pas in 2016. Op een derderangstornooi in Florida bereikte Del Potro de halve finale, al stelden waarnemers vast dat die opeenvolgende operaties de kracht uit zijn backhand hadden weggehaald. Wimbledon zette de wederopstanding verder, toen hij Wawrinka klopte. De grote sprong voorwaarts volgde op de Olympische Spe len van Rio 2016. Djokovic en Nadal moesten wijken voor Del Potro, die enkel door een briljante Murray van olympisch goud werd gehouden. Zijn mooiste moment volgde eind november 2016 toen hij Argentinië naar Davis Cupwinst leidde. Het voorbije weekend won hij dan zijn eerste Masters 1000tornooi, de klasse net onder de Grand Slams. In Indians Wells versloeg hij Roger Federer met 64, 67 (8/10) en 76 (7/2).
Troostende schouder
Wie misgunt Del Potro die wederopstanding? Weinigen zijn populairder dan de 1m98 hoge ZuidAmerikaan. ’s Mans collega’s beseffen als geen ander hoe diep hij gezeten heeft. Bovendien baadt de man in de volksgunst. In Rio 2016 kreeg hij zelfs de Brazilianen, erfvijanden van hun Argentijnse buren, achter zich. Dat hij het op grote momenten – overmand door emoties – zelden droog houdt, helpt die liefde te verklaren. Als Delpo weer eens snikkend en in gebroken Engels het publiek toespreekt, smelten vele harten. Op Roland Garros 2017 verkoos hij zijn geblesseerde tegenstander Almagro een troostende schouder aan te bieden, eerder dan zelf te vieren. En in Indian Wells droeg hij zijn eindzege op aan Cesar, zijn lievelingshond die enkele weken eerder het loodje heeft gelegd. Wie hem dus zijn wederopstanding misgunt? Niemand. En met de top vier stuk voor stuk dertigplussers kan hij alsnog alle beloften uit 2009 waarmaken.
Met de top vier stuk voor stuk dertigplussers kan Del Potro alsnog alle beloften waarmaken