Nieuws kan zo banaal zijn
Zo gaat het elke keer, als ik van een re portagereis terugkom. Dan lees ik de kran ten, luister ik naar de nieuwsberichten en ben ik altijd uitermate verbaasd over de ba naliteit van de krantenkoppen die het nieuws van de dag uitschreeuwen. Het ergst vind ik de first world problems, de zo genaamde ‘nieuwsfeiten’ waarvan niemand nog lijkt te beseffen dat het de uitwassen zijn van een rijke, zelfgenoegzame maat schappij die haar zin voor proportie verlo ren is.
Een willekeurige grabbel. ‘70 procent van de huisdieren is obees.’ Het probleem van volgevreten huisdieren dus, die ook nog eens te weinig bewegen. ‘Lest het ene water beter de dorst dan het andere?’ Tja. Je zal maar een nomade zijn in de woestijn van Niger of een Portugees op een berg zon der bron. Of deze: het altijd weerkerende gezeur over de verandering van winter naar zomertijd, of omgekeerd.
Bijzonder behoedzaam word ik, als der gelijke, banale ‘nieuwsfeiten’ ook nog eens aan ‘wetenschappelijk onderzoek’ gekop peld worden. Gisteren: ‘Zomertijd zorgt voor meer hartaanvallen.’ Volgens het on derzoek van professor X van universiteit Y zou, gedurende de eerste dagen na de om schakeling naar de zomertijd, het aantal hartaanvallen stijgen met 7 procent. Sorry, maar dat ‘nieuws’ geloof ik dus niet.
Waar of niet waar? Die vraag stel ik mij steeds vaker. Want in de loop der jaren heb ik geleerd dat een mens niet alles moet ge loven wat gezegd of geschreven wordt, en dat er altijd wel een professor Z van univer siteit P gevonden kan worden die precies het tegenovergestelde beweert.
Verder zijn er nog de nieuwsfeiten die gewoonweg geen nieuwsfeiten zijn. Non nieuws dus, omdat het evidenties zijn. Out of the blue staan ze in koeien van letters op de voorpagina, waar ze gewoonweg niet thuishoren. ‘Hoe jonger de dokter, hoe min der antibiotica.’ Ja dus, tegenwoordig schrijven artsen minder antibiotica voor dan vroeger. Ja, die verandering in voorschrijfgedrag hebben we allemaal al een hele tijd kunnen vaststellen. Ja, vroeger kwam je bij een griep of keelontsteking vaker met een antibioticavoorschrift thuis dan nu. Ja, dat is goed. Fijn. Zeker weten. Maar is dát nieuws? Moet deze ‘studie’ de krant halen? Wil ik op de voorpagina van mijn krant lezen dat de ‘psychologe in De Mol’ als eerste afvalt?
Ach, misschien moet ik al dat fout, onwaar en nonnieuws, al die first world problems maar gewoon negeren. En mij toespitsen op dat ene nieuwsitem dat me oprecht gelukkig stemde: de massaprotesten in Washington en zovele andere Amerikaanse steden tegen wapenbezit en geweld. Dát vind ik pas nieuws. Dát wil ik graag lezen. Dát wil ik graag geloven. Dát vind ik relevant.