Seksbomalarm

De postergirl van de Europese film heet Claudia Cardinale. Over twee weken blaast ze tachtig kaarsjes uit, maar de oude taart is even hot als in haar hoogdagen.

Zo opent ze op 20 juni de deuren van de eerste editie van het Brussels International Film Festival, waar ze op de rode loper ontvangen wordt als eregast. Een déjà vu?

Nog maar een jaar geleden sierde haar bevallige verschijning de affiche van zowel het filmfestival van

Cannes als dat van Gent.

Voor cinefiele festivals is het in de eerste plaats te doen om haar status als

‘diva d’autore’, die de TunesischItaliaanse alleen al verdient dankzij Visconti’s Il gattopardo en Fellini’s meesterwerk 8 ½, beide uit 1963. Vijf jaar later was ze te zien in Sergio

Leone’s Once upon a time in the West – van de hoofdrolspelers daarvan is ze de enige overlevende.

Filmfestivals vinden het vast ook prettig om de schoonheid van Cardinale in te zetten als marketingtool. Wat zien die foto’s van vroeger er beeldig uit. Met de nadruk op vroeger, want zowel Gent als Cannes koos voor een foto uit haar jonge jaren. De Fransen waagden zich zelfs aan visuele geschiedvervalsing met Photoshop: Cardinale’s billen waren blijkbaar te rond voor de hedendaagse normen.

Zijn er nu geen mooie vrouwen meer op het witte doek? Filmmakers als Visconti en Fellini wisten iets van schoonheid, verhullen en verlangen dat hedendaagse collega’s ontgaat. Of is men er in 2018 niet zo op uit om jonge actrices als seksbommen op te voeren en grijpen we daarom terug naar de oude foto’s van allitererende sterren als Brigitte Bardot en Claudia Cardinale? Oude seksbommen uitspelen mag, jonge is politiek incorrect.

Als het gaat om bommen, moet je bij de president van de VS zijn. ‘We hebben geen Sterren meer’, tweette Donald Trump na de recente Oscaruitreiking. Je kunt veel zeggen van de president van de Verenigde Staten, maar van showbizz weet hij wel wat.

Oude seksbomme n uitspelen mag, jonge is politiek incorrect