‘We kwamen geen meter dichter, Terpstra was indrukwekkend’
Greg Van Avermaet kwam als vijfde over de streep. ‘In ideale omstandigheden had een podiumplaats er ingezeten, maar meer ook niet.’
Plus: al de hele lente krijgen we, anders dan vorig jaar, kil, guur en nat weer. Alles wat Van Avermaet liever vermijdt, liet hij na de Ronde opnieuw verstaan: ‘Het was een heel lastige dag. Met de regen en de koude was het moeilijk om mijn beste gevoel te vinden.’
Jasper Stuyven (7de)
‘Op de Taaienberg was ik één van de sterksten’
Stuyven is allesbehalve ontevreden over zijn voorjaar tot nog toe. ‘Ik zit altijd mee vooraan en ik ga mee met de besten.’ Maar hij beseft ook dat die ene uitschieter ontbreekt.
Vandaar dat hij toch een beetje ontgoocheld was na de Ronde van Vlaanderen. ‘Omdat ik mij op de Taaienberg één van de sterkste renners voelde. Anderzijds: Terpstra was wellicht de beste. En met ParijsRoubaix volgt nog de wedstrijd die mij in principe het beste ligt.’
Sep Vanmarcke (13de) ‘Voelde me niet super’
‘Ik ben op mijn waarde naar huis gereden’, reageerde Vanmarcke. ‘Ik wil mijn valpartijen (Vanmarcke ging twee keer tegen de grond in het begin van de wedstrijd, red.) niet als excuus inroepen daarvoor. De benen waren niet super en dus ben ik ontgoocheld. Ik had er meer van verwacht. Maar de conditie is goed, mijn ploeg staat sterk en ParijsRoubaix is een andere koers. Daar heb ik zeker nog een kans.’
Wout van Aert (9de) ‘Droom om finale te rijden’
‘Na de voorbije weken had ik ervan gedroomd om ook in de Ronde van Vlaanderen de finale te rijden’, aldus een tevreden Van Aert. ‘Helemaal onverwacht was dat niet, na wat ik de voorbije wedstrijden heb gepresteerd.’
Komende zondag staat ParijsRoubaix nog op het programma van de drievoudig wereldkampioen veldrijden. ‘In principe zou die koers me nog beter moeten liggen. Als ik een gelijkaardige uitslag kan rijden zoals in de Ronde, zal ik zeer tevreden zijn. Je kan veel krachten sparen als je goed over de kasseien rijdt. En ik denk dat ik dat kan.’
Philippe Gilbert (3de)
‘Ik mis ervaring in Roubaix, maar als je goed bent, kan je veel’
Als ploegmaat van Terpstra reageerde de 35jarige Gilbert uiteraard tevreden. Hij bevestigde dat zijn eigen vorm nog groeiende is. ‘Want op mijn leeftijd heb ik de kilometers nodig.’
Gilbert rijdt alles dit voorjaar – van Sanremo tot en met Luik – maar dat ziet hij zelf niet als een probleem. ‘Dat is toch maar één keer per week.’
Komend weekend mikt de exwereldkampioen op ParijsRoubaix, een wedstrijd die hij nog maar één keer reed in zijn carrière, elf jaar geleden nog wel. Hij eindigde toen op plaats 52 op bijna 10 minuten van winnaar O’Grady. ‘Ik mis de ervaring, maar als je goed bent, kun je bijna alles aan.’ Ook in de Ronde ging de Belgische kampioen weer stevig tegen de grond. ‘Waanzin is het’, zuchtte hij achteraf. ‘Net op het moment dat ik tegen mijn ploegmaats zei dat we gingen opschuiven om zo in een goede positie aan de Muur van Geraardsbergen te beginnen, besluit er een renner van Cofidis om rechts in de gracht te duiken. Daardoor kwam er een golf van rechts naar links, en wie zat er aan de linkerkant te rijden? Juist: den Oli. De tuimeling was een feit.’
De lichamelijke schade viel al bij al mee. ‘Blauwe plekken op mijn rug en bekken en het velleke rond mijn elleboog is nog maar eens weg geschuurd. Het kon erger. Ik ben gevallen op Stijn Devolder en Michael Schär. Zij lagen onderaan de vleeshoop en zullen wel meer last hebben.’
Toch werd Naesen nog elfde. Maar in de geschiedenisboeken van de Ronde komt hij zo niet. ‘Na de val moest ik twee minuten goedmaken op de rest, dus ben ik als een zot aan de achtervolging begonnen. Volle petrol. Ik was steendood toen ik eindelijk terug bij het peloton kwam. De finale moest nog beginnen, maar mijn cartouches waren al verschoten. Ik moest alles ondergaan en volgde puur op wilskracht.’ Met zijn gekwetste knie viel het na de koers ook gelukkig nog mee. ‘Na de koers was de knie wat opgezwollen, maar tegen Roubaix moet het in orde zijn.’ ‘Waarom ik zo vaak val dit seizoen?’, herhaalt Naesen dé vraag. ‘Ik snap er zelf ook niks van. Een valpartij komt tot stand omdat renner A zijn plaats niet wil afstaan aan renner B. En blijkbaar rijden renner A en renner B dit jaar altijd in mijn buurt.’ Een mens zou voor minder in de put komen te zitten, maar ‘ik ben niet echt het type dat veel opsteekt van een psycholoog’, klinkt het resoluut. ‘Om de ontgoocheling door te spoelen ben ik maandag naar een babyborrel geweest. Een hele namiddag koffiekes drinken en taartjes
en chocomouskes eten. En ik heb niks laten vallen.’
‘In principe moet ParijsRoubaix mij nog beter liggen. Volgens mij kan ik goed over de kasseien rijden’
WOUT VAN AERT