nachtmatroos †
Onder de sterrentuin zo was het en zo is het we leven dit leven ik heb de dag gehaald maar er komt een nacht maan boven moerbeiboom de bokaal rolt op de vloer de goudvis verdroogt het bloed in dikke knopen gestolde strengen het hoofd ontploft maar nu rosse kater bij de oude bes stapt de vluchteling uit en braakt op de nieuwe dag