‘Gevecht om overeind te blijven’
‘Ik heb twee diploma’s behaald, maar ik heb ook een psychische kwetsbaarheid die me op verschillende vlakken parten speelt in een regulier arbeidstraject’, zegt Ann Callebert uit Leuven. Sinds zes jaar krijgt ze een ziekteuitkering. ‘Rond die tijd heb ik ook de herstelvisie uit Nederland leren kennen, die mensen met een psychische kwetsbaarheid leert om de regie van ons leven opnieuw in handen te nemen: we willen medezeggenschap in diagnosevorming, zorg, behandeling, medicatie en leven. We gaan op zoek naar wie we zijn, voorbij onze psychische kwetsbaarheid. Ik heb geleerd dat onze kwetsbaarheid ook een kracht is.’
‘Ik heb een tijdlang halftijds gewerkt als ervaringsdeskundige in de geestelijke gezondheidszorg. Boeiend!
Ik was een van de allereersten. Een vijftal jaar probeer ik nu al als ervaringsdeskundige te werken, maar een vaste job heb ik nog niet. In voorzieningen bots ik vaak op het probleem dat er op een bepaald moment geen geld meer is voor ervaringsdeskundigen. De sector is nochtans overtuigd van onze meerwaarde.’
‘Nu begeleid ik op vrijwillige basis een herstelwerkgroep voor mensen die vanwege psychisch lijden euthanasie hebben gevraagd. We zoeken samen uit hoe we vanuit het hersteldenken toch nog een vorm van levenskwaliteit kunnen vinden. Voor velen van ons is het een voortdurend gevecht om overeind te blijven.’
‘Ik heb er een boek over geschreven en geef er vormingen en lezingen over. Dat draagt bij aan mijn herstel en mijn waardigheid van leven. De nieuwe regeling rond progressief werken bij ziekte doet daar afbreuk aan. Ze maakt ons en al wie langdurig ziek is, nog kwetsbaarder.’
‘Het leven is de voorbije twee jaar al zoveel duurder geworden. Mijn geneeskundige zorg kost door het beleid van De Block maandelijks ondertussen al 200 verdomde euro’s uit eigen zak. Ik heb geen auto, wacht al langer op een sociale woning, beknibbel op verwarming en water. Dolgraag zou ik nog eens op reis gaan, maar alleen al een dag naar zee of een keer naar de film moet worden berekend … En ik verlies straks vermoedelijk nog eens 200 euro extra! Wie ben je nog, als je niet meer kunt meedraaien in deze succesmaatschappij?’
‘Ik heb geen auto, beknibbel op water en verwarming. En straks verlies ik nog eens 200 euro extra per maand’