Hoe een Libanese bendeleider een Zweedse stad terroriseerde
Het idyllische Södertälje leefde jarenlang in de greep van ‘alTaweel’, een Libanese bendeleider. De zaak zet een debat over de kwetsbaarheid van migrantenculturen in gang.
Voetballers van Assyriska rouwen om Eddie Moussa, die in 2010 door de bende van Khouri vermoord werd,
BRUSSEL I Bernard Khouri, bijgenaamd alTaweel’ (‘de Lange’ in het Arabisch), kwam in de jaren tachtig uit Libanon naar Zweden. Hij had alleen nog zijn moeder. Ze settelden in Södertälje, een rustig stadje van 90.000 inwoners niet ver van Stockholm en de Baltische Zee. Niet toevallig: Södertälje herbergt veel christenen uit het MiddenOosten. Die vroegen sinds de jaren zeventig asiel aan vanuit repressieve staten waar ze de minderheid vormden (Libanon, Irak, Turkije of Syrië). Bijna de helft van de inwoners heeft buitenlandse wortels. Khouri’s familie was Assyrisch christelijk: ook hij ging naar de kerk en supporterde voor lokale voetbalploeg Assyriska FF.
In zijn tienerjaren werd Khouri de leider van ‘Het Netwerk’, de gewelddadigste bende die Zweden ooit zag. Vandaag zit hij levenslang in de gevangenis voor het bevelen van drie moorden. Hij boezemt nog steeds angst in, ontdekte journaliste Ann Törnkvist. Toen ze in 2016 een boek, gebaseerd op gesprekken met Khouri, wilde uitgeven, bedreigde hij haar vanwege een hoofdstuk over zijn jeugd. De uitgever zei het contract op voor haar veiligheid. Vandaag is het boek uit bij een andere uitgeverij, het aanstootgevende hoofdstuk is in alle 5.000 exemplaren onleesbaar gemaakt.
Het Netwerk begon als een groep vrienden die samen opgroeiden. Niet alle leden kwamen uit arme gezinnen, wel haalden ze allemaal slechte resultaten op school. Hun brutaliteit was ongezien. ‘Oudere criminelen keken verbaasd toe’, zegt Ann Törnkvist aan de telefoon. ‘Het was een generatiewissel: ze werden Grand Theft Auto Generation genoemd (naar een gewelddadig videospel, red.). Ze maalden er niet om iemand vlakaf neer te schieten. Deels waren ze ook zo afgestompt omdat ze opiaten gebruikten in plaats van marihuana, zoals vroeger gebruikelijk was bij bendes.’
Woekerrentes
De christelijke gemeenschap in Södertälje had een cultuur waarin gezinnen elkaar informeel geld uitleenden in geval van nood. Alles bleef binnen de gemeenschap: schuldbemiddeling was een zaak van de ‘ouderen’ in de kerk. ‘De in formele leencultuur bestond al lang en was op zich niet problematisch’, zegt Törnkvist. ‘Het probleem begon als iemand niet meteen betaalde. Khouri’s bende kocht schulden op en dwong uitbetaling af. Hij eiste woekerrentes en ging steeds driester te werk.’
‘Oudere criminelen keken verbaasd toe. Het was een generatiewissel: ze werden
Grand Theft Auto Generation genoemd. Ze maalden er niet om iemand vlakaf neer te schieten’
ANN TÖRNKVIST
Journaliste