POSTENPAKKER

‘Ik ontmoet deze week een jonge vrouw uit Antwerpen die bekend werd in de glamour van Los Angeles.’ Ergens klópt het, dat Glenn Helberg niet zegt ‘Ik ontmoet deze week Astrid Coppens.’ Het zet de juiste toon: de psychiater en psychotherapeut – zelf zegt hij ‘therapuit’, op zijn Nederlands – ontvangt Coppens niet als celebrity, maar als iemand die hij wil leren kennen.

Over die onbevangenheid hadden we al gelezen. The therapist is nieuw in Vlaanderen, maar het format van Viceland loopt al even in de Verenigde Staten, waar de halve rapscene al op bezoek geweest is bij therapeut Siri Sat Nam Singh, met blijkbaar soms echt verrassende gesprekken tot gevolg. Maar omdat ik een cynische geit ben in het diepst van mijn gedachten, dacht ik: die Amerikanen zijn suckers voor elk gesprek dat zich dankzij een strategisch gebruikte zakdoek een air van diepzinnigheid aanmeet.

Van dat soort cynisme gaven de interviewees geen blijk. Zowel Evi Hans sen als Coppens zijn al zo vaak geïn terviewd dat je bepaalde passages uit hun leven verwacht te horen. Wat je niet verwacht, is dat ze na tien minuten dingen zeggen waarvan ze zelf soms opkijken.

De eeuwig hypere Hanssen is blijkbaar behoorlijk in de rouw sinds haar scheiding. ‘Er is een soort glans weggenomen uit mijn leven’, zegt ze. Maar een paar minuten later geeft ze toe dat ze zich die glans, een soort onbezonnenheid, ook niet meer gunt, alsof ze zich wil straffen voor de scheiding. Dat vindt ze nog steeds een terechte beslissing, maar toch schaamt ze zich – herkenbaar.

Coppens, die blijkbaar een magneet is voor bully’s, zegt dat ze bang is van haar ex en dat wellicht zal blijven ‘zolang hij er is’. Haar programma’s zijn nooit mijn ding geweest en hoe dan ook vereenzelvig ik me niet gemakkelijk met mensen van tv, maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ze deugt, dus voelde ik opeens medeleven.

Hoe Helberg zijn gasten zover krijgt dat ze tot die conclusies komen, gewoon door bepaalde stukjes uit hun uitleg te herhalen? Verdomd als we het weten. Het maakt ook niet uit, want op 22 minuten (er is vast veel meer opgenomen, maar het programma voelt niet doodgemonteerd aan) bewijst hij dat je een mens nooit echt kent, hoe breed het leven van die mens ook is uitgesmeerd in de boekskes. Volgende week is het de beurt aan Herman Brusselmans. We kijken alleen maar om te zien of Helberg iets bovenspit dat we nog niet weten uit diens boeken en de boekskes. ‘The therapist’.

Op 22 minuten bewijst Helberg dat je een mens nooit kent, hoe breed zijn leven ook is uitgesmeerd