Als je wint, heb je vrienden

Ook wie iemand anders helpt te winnen kan een winnaar zijn. Het is een levenshouding waar we iets kunnen van leren.

Het klassieke voorjaar zit er bijna weer op en koersliefhebbers hebben de voorbije weken niet kunnen klagen over een gebrek aan aandacht voor hun sport. Maar wie er nog even geen genoeg van heeft, kan vanavond, en alleen vanavond, in de bioscoop gaan kijken naar Beautiful losers: a different world.

Die documentaire brengt niet de winnaars in beeld, maar hun helpers, want zonder helpers geen winnaars. Ze zetten hun kopman uit de wind, rijden gaten dicht en gaan aan de volgwagens eten en drinken halen – vandaar de term waterdrager.

En dat water dragen ze met opgeheven hoofd. ‘Er zijn nog andere soorten overwinningen’, zegt er eentje: ‘honderd drinkbussen en tien broodjes halen, bijvoorbeeld’.

Maar net als hun kopmannen, gaan ook de helpers geregeld tegen de grond. Deze docu begint dan ook met schokkende beelden. Vooral omdat de cameraman met de camera in de hand achter de dokter loopt die uit de wagen is gesprongen om een paar gevallen renners bij te staan.

Soms plakken de renners zo tegen het asfalt dat ze er afgeschraapt moet worden. Maar opgeven? Dat nooit! ‘Als ik opgeef, keer ik mijn teamgenoten de rug toe.’

Het is wat vreemd dat de auto van de dokter als centrale plaats is gekozen om het verhaal van de helpers te vertellen, en het is ook allemaal wat warrig en met een flou artistique in beeld gebracht. Er is geen commentaarstem en er wordt geen info gegeven. Alleen echte kenners zien wie hier geportretteerd wordt. Het eerbetoon dat de helpers krijgen is dus haast even anoniem als de koersen die ze rijden.