Wie is Aron Berger?
Het zou een primeur zijn als Aron Berger op de Antwerpse CD&Vlijst staat. Volgens Kris Peeters is hij de eerste chassidische jood ooit op een kieslijst. Peeters omschrijft hem als een eenvoudige, sociaal bewogen, minzame man. Vierde generatie ook. Ooit gaf hij les in de inburgeringscursus voor de joodse gemeenschap. Tot hij zijn keppel moest afzetten. Nu is hij groothandelaar in gevogelte. De chassidim zijn erg gesloten, maar Berger waagde in het verleden al stappen buiten de gemeenschap. ‘Voor een ontmoeting met havenschepen Marc Van Peel bijvoorbeeld’, vertelt Michael Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel. ‘We hebben toen gesproken over jobs in de haven voor de joodse gemeenschap.’ Ludo Abicht, filosoof en kenner van de gemeenschap, kent de man dan ook van naam. Niet persoonlijk. ‘Hij zegt wat een bonafide chassid moet zeggen’, merkt Abicht op, doelend op de uitspraak over de weigering om een vrouw de hand te schudden. ‘Chassidim betekent: de zuiveren. Homoseksualiteit wordt niet aanvaard, geboortebeperking ook niet.’ Chassidim zijn de meest vrome joden. Ze leven in Antwerpen met ongeveer 5.000 en zijn te herkennen aan hun baard en zwarte kledij. ‘Anders dan de modern orthodoxen, die een klein keppeltje en moderne kledij dragen’, legt Freilich uit. ‘Chassidim leven relatief afgescheiden. Ze hebben geen tv, lezen geen kranten, gaan niet naar de cinema. Modern orthodoxen, zoals ik, doen dat wel. Wij sturen onze kinderen bijvoorbeeld naar een gemengd scoutskamp, chassidim niet.’ Bergers geloof en het leven in Antwerpen botsten al eerder. Negen jaar geleden legde hij in een interview met De Stan
daard uit waarom de chassidische joden protesteerden tegen de verplichte inburgeringscursus. ‘In onze gemeenschap worden jongens en meisjes van bij de geboorte apart opgevoed’, vertelde Berger toen. ‘We hebben geen enkel contact met meisjes. Nieuwkomers in België zijn bijna allemaal jonge, pasgetrouwde mannen. Het zijn snotneuzen die van niets weten. En díe ga je verplicht een cursus over homohuwelijken, abortus en condooms geven? Natuurlijk ontweek ik dat onderwerp, als docent én als tolk. Ze zouden heel boos geworden zijn.’