De engel mist vleugels
Een engel die uit de jaszak van een buschauffeur komt gekropen, is de spil in een belegen verhaal.
David Almond Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown. Vertaald door Annelies Jorna, Querido Kind, 264 blz., 16,99 €
Twintig jaar geleden brak de Britse schrijver David Almond door met De schaduw van Skellig. De adolescentenroman won alle belangrijke prijzen voor jeugdliteratuur in het Verenigd Koninkrijk, en markeerde het begin van een bijzondere schrijverscarrière, die Almond onder meer de prestigieuze Hans Christian Andersen Medal opleverde. In De schaduw van Skellig ontdekt een jongetje in de schuur van zijn nieuwe huis een man met vleugels, een engel. Ook Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown gaat over een engel. Daar houdt de vergelijking op, want terwijl Almond met het eerste boek een verfrissende nieuwe wind door de jeugdliteratuur liet waaien, grijpt hij met zijn nieuwste titel terug naar een sentimenteel fantasieverhaal dat een belegen indruk maakt.
Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown opent met een beschrijving van de knorrige buschauffeur Bert Brown, die een hekel heeft aan zijn baan en zijn passagiers – vooral aan kinderen. Op een moment dat hij zich bijzonder opwindt, gebeurt er iets vreemds: hij voelt een hevige trilling en een kleine engel komt uit zijn jaszak gekropen. Bert en zijn vrouw besluiten om hem Angelino te noemen en voor hem te zorgen zoals voor de zoon die ze ooit verloren. Maar al gauw blijkt een stel dieven het ook op de engel gemunt te hebben: zij willen hem verkopen voor veel geld. Dankzij de hulp van een groep dappere schoolkinderen loopt het verhaal goed af.
Enkel uit de verwijzingen naar mobiele tele foons en de voetbalheld Lionel Messi kan je afleiden dat Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown uit de eenentwintigste eeuw stamt. Een groot deel van het verhaal speelt zich af op een school die van de jaren vijftig lijkt te dateren. Het schoolhoofd probeert er nog met harde hand te regeren en stelt gehoorzaamheid en fatsoen boven welbevinden, kritisch denken en creativiteit. De vele autoritaire volwassenen lijken een krampachtige poging om spanning te brengen in een verhaal dat het moet hebben van toevalligheden en onverwachte wendingen die nooit op een zinnige manier verklaard worden. Zo is het vreemd dat er op de school van Angelino een wereldvreemde professor voor de klas staat, of dat een van de kinderen plots over telepathische gaven blijkt te beschikken wanneer Angelino zoek is.
Er zitten een paar geestige passages in de avonturen van Angelino Brown, maar ze zijn schaars, en ze wegen niet op tegen de toevalligheden, flauwe grappen en goedkoop sentiment waarvan aan het verhaal aan elkaar hangt. Ging Almond te diep door de knieën om op een jong doelpubliek te mikken, in plaats van op de adolescenten voor wie hij meestal schrijft? Enkele jaren geleden maakte hij met De jongen die met piranha’s zwom wel een geestig, fantasievol verhaal voor kinderen. In zijn andere romans pleit hij er bovendien voor om kinderen serieus te nemen, en prikkelt hij hun fantasie door de grens tussen realiteit en het bovennatuurlijke te verkennen. Het is jammer dat hij die principes hier niet in de praktijk heeft gebracht.