HALLO, VIDEOREF?
We kunnen met zijn allen op onze twee oren slapen: devideo assistant referee zal van de partij zijn op het WK voetbal in Rusland. Animo en controverse verzekerd gedurende 64 wedstrijden.
Saillant detail is dat de videoref niet in het stadion aanwezig zal zijn. Niet in de catacomben, niet in een luchtballon en al zeker niet in een verscholen busje. De VAR krijgt zijn locatie ergens op een centrale plek in Moskou, ver weg van het stadiongewoel. Ongetwijfeld op een geheime plek in de buurt van het Kremlin, een betonnen gebouw op een weids grasveld omgeven door schrikdraad en tientallen camera’s.
Omdat er in Rusland meerdere matchen per dag worden afgewerkt, stel ik me een aantal hightechstudio’s voor met twee kleerkasten van bodyguards aan de deur, speciale badges om entree te verschaffen en drie sterrencatering voor de ref en zijn handlangers. Die staren in uniforme overalls op een batterij flitsende beeldschermen en dragen supersonische headsets om zo rechtstreeks contact te hebben met de collega’s op het veld in Kazan, Rostov of Kaliningrad. The spy who came in from the cold, versie 21ste eeuw.
De Fifa is rijk, steenrijk zelfs, en dus kan ze de allerlaatste snufjes aanschaffen. Gevoelige microfoons, de modernste draadloze verbindingen, exclusieve onhackbare radiofrequenties en haarscherpe beelden van de minimaal 37 tvcamera’s die in elk stadion geplaatst worden.
Het wordt een heftig sfeertje in dat zenuwcentrum. De videorefs moeten die beeldenwaterval in een mum van tijd verwerken, interpreteren, selecteren, ze moeten buitenspellijnen kalibreren, beslissen of het wel degelijk om een clear error gaat en hopen dat de geluidsverbinding niet kraakt en ze honderden kilometers verderop alles begrijpen. Ondertussen blaast een afgeladen stadion en bij uitbreiding heel de wereld in je nek. Stressbestendigheid is een must.
De centralisering van de videorefs in een cocon heeft natuurlijk ook voordelen. Ver weg van de strijd op het veld en van mogelijke invloeden door ploegentourage en supporters, is het ongetwijfeld makkelijker om een helder en onafhankelijk oordeel te vellen. Als de communicatie tenminste niet hapert.
Stel je op het WK een incident voor als in Mainz vorige maandag. De scheids zag daar op slag van rust een handspel over het hoofd. De videoref in Keulen, 200 kilometer daarvandaan, kreeg de vergissing niet meteen gemeld, en dus werd de eerste helft afgefloten. Spelers en trainers trokken naar de kleedkamer, de sproeiers werden aangezet, maar toen drong de tijding van een clear error toch door en moest de hele zwik nog voor twee minuten weer het veld op om de penalty te laten nemen. Fracties later stond de vaudeville op alle nieuwssites over de hele planeet.
Op internet wordt ook geïnsinueerd dat Vladimir Poetin de videorefcentrale geheid gaat manipuleren. Als je de verkiezingen in de Verenigde Staten kunt beinvloeden en dreigt met cyberaanvallen en trollen, is het volgens kenners een koud kunstje om ook het Fifanetwerk te hacken. Maar als Poetin zijn land naar pakweg een halve finale wil loodsen, zullen zijn hackers wel het onderste uit de kan moeten halen. Want Rusland beschikt over zowat de zwakste ploeg van de jongste twintig jaar.
Voetbal evolueert mee met de maatschappij. Anno 2018 wordt een WKwedstrijd gevolgd door 6 scheidsrechters, 37 of meer camera’s, tal van drones en een smartphone of 20.000 in het publiek. Daarbovenop zit nog een videoref, een videoarts, doellijntechnologie en een legertje analisten klaar om het hele gebeuren tot op het bot te fileren.
In 1930, bij het eerste WK in Uruguay, was scheidsrechter John Langenus uit Wilrijk al zeer tevreden met twee lijnrechters en een wedstrijdbal. Eigenlijk waren het er twee, want Uruguay en Argentinië kwamen voor de finale elk met een eigen bal aandraven, niet eens van hetzelfde formaat. Langenus besloot elke bal één helft te gunnen – Belgisch compromis. Uruguay won met 42. Meteen na affluiten moest Langenus in een taxi vluchten om boze Argentijnse supporters te ontlopen. In allerijl nam hij samen met de Rode Duivels de boot richting Europa. Voetbal is veranderd, de emoties zijn dezelfde gebleven.
Als je de verkiezingen in de VS kunt beïnvloeden, is het volgens kenners een koud kunstje om ook het Fifanetwerk te hacken