Behoeder van de nestbroeder
Bang moment in het Vlaams Parlement. Tijdens een antwoord op een parlementaire vraag van Elisabeth Meuleman (Groen) en Chris Janssens (Vlaams Belang) begon minis ter van Mobiliteit en Dierenwelzijn Ben Weyts (NVA) opeens te stamelen, hij keek dof voor zich uit, werd krijtbleek.
In de categorie ‘Zijn er Alpen in de Pyreneeën?’ vroeg Jan Peumans hem tot twee keer toe: ‘Voelt u zich niet goed?’ De voorzitter deed dit uit oprechte bezorgdheid, maar ook omdat hij de zaken vooruit wilde zien gaan. Als je zoals Weyts alles drie keer herhaalde en dan nog viel er kop noch staart aan zijn uitleg te krijgen, dan moest de regie, Peumans dus, ingrijpen.
‘Gaat het?’
‘Ja, nee, ça va’, hakkelde Weyts, verdwaasd om zich heen kijkend, als een jong koolmeesje dat net uit zijn nest was gevallen en dan maar besloot om op een bus van De Lijn te staan wachten.
‘Zullen we een pauze nemen?’ ‘Nee, euh, ja, laat maar’, stamelde de minister, maar Peumans had de zitting al geschorst. Een arts ontfermde zich over de patiënt. Gelukkig kon kort daarna worden gemeld dat laatstgenoemde even last had gehad van ‘een bloeddrukval’, maar inmiddels weer aan de beterhand was. Opluchting, want Ben was vorig jaar ook al eens onwel geworden in het parlement. Hij moest toen zelfs naar het ziekenhuis met de symptomen van wat wij in de volksmond transiënte globale amnesie noemen. Appelflauwte mag ook. Deze keer evenwel zouden naar verluidt een kwartiertje platte rust en een trappist met een rauw ei erin al soelaas brengen. Eind goed, al goed?
Afgezien van de vaststelling dat er de laatste tijd nogal veel van hun sus draaien in het Vlaams Parlement (Weyts, Van Campenhout, Crevits), kan het geen kwaad ons eens af te vragen wat nu de oorzaak was van deze dramatische inzinking. ‘Oververmoeidheid’ is geen uitleg waarmee wij genoegen nemen. Het volstaat dat Ben ’s avonds wat minder lang naar de herhalingen van Komen Eten en Met Vier in bed zit te kijken en hij komt vanzelf weer wat frisser voor de dag. Hij hoeft ook niet élke editie van De Zondag te halen door de ene week tramsporen te vullen, de andere keer wafels te bakken, een verkeersbord te onthullen, de Ten Miles te lopen of in het meer van Rotselaar te duiken. Op de zevende dag eens een dutje doen, zelfs de Schepper schaamde zich er niet voor.
Rest nog één andere verklaring voor Weyts’ nieuwe slaptitude, maar die wijzen wij meteen van de hand. Ben slaat weliswaar zelden een streekbiertje af (toch niet als hij het aan de lippen kan zetten met een camera erbij), maar hij is in geen enkel opzicht een wauwelaar genre Michel Daerden (PS).
Wie of wat was dan wél de aanstichter van zijn plotse blackout? Het antwoord staat helemaal in het begin van deze rubriek: de vraag die hem werd Gelukkig kon al snel worden gemeld dat de minister even last had gehad van terhand was. voorgeschoteld door Meuleman en Janssens. Die wilden namelijk wel eens weten hoe dat nu zat met die afgekapte bomen in Ranst, naast de parking langs de E313.
Ranst? Bomen? Parking? De minister van Mobiliteit én Dierenwelzijn was de dag voordien inderdaad via Facebook een klacht ter ore gekomen van een vogelliefhebber die het een schande vond dat er in het gindse Ranst na 15 maart nog altijd bomen werden gesnoeid. Godgeklaagd, aan het begin van het broedseizoen, ten koste van talloze nesten en broedplaatsen, zo luidde het.
De man heeft misschien een punt, was de eerste reactie van Weyts, vogel vriend. Wellicht een foutje van het Agentschap Wegen & Verkeer. De minister besloot een telefoontje te plegen en die dienst een kleine vingerwijzing te geven. Toen kreeg hij de eerste keer maar inmiddels weer aan de be het deksel op de neus, hij zou het de volgende uren nog enkele keren meemaken.
‘Hela, u moet niet naar ons wijzen’, antwoordden ze bij het Agentschap. ‘Normaal zijn we tegen 15 maart altijd klaar met ons houthakbeheer. Maar nu moesten we daar in Ranst opeens hoogdringend alle bomen weghalen, op vraag van de gouverneur en de politie.’
‘De politie?’ Weyts begreep er niets van.
‘Het heeft naar het schijnt iets te maken met die transmigranten. Ze zijn het beu dat die gasten zich daar in de bosjes verschuilen om dan plotseling tevoorschijn te komen en in een camion te klimmen.’
Transmigranten midden in het broedseizoen? In Ranst? Weyts moest dringend wat opheldering vragen aan zijn partijgenoot Theo Francken.
‘Hola, u moet niet bij mij zijn’, antwoordde de staatssecretaris voor Asiel en Migratie. ‘Ik jaag die transmigranten alleen maar het land uit. Maar het zijn de politie en de gouverneur die klagen dat ze die gasten eerst moeten kunnen vangen. Moeilijk hé, als die zich in het struikgewas kunnen blijven verstoppen.’
Weyts belde dan naar Antwerpen. Gouverneur Cathy Berx (CD&V) was kort: ‘U kunt die vraag beter stellen aan de minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, uw partijgenoot. Doei!’
‘Sorry, dat ik u stoor Jan, maar…’ ‘Ge moet dat verstaan, Ben: ik kan als minister van Binnenlandse Zaken moeilijk aan de politie verkopen dat ze die gasten zonder papieren mogen laten lopen omdat er daar een paar vogels op hun nest zitten.’
Dan volgde er een telefoon van Joke Schauvliege van Milieu (CD&V): ‘Typisch! Er worden een paar bomen gekapt en het zal zeker weer allemaal míjn schuld zijn?’
‘Met Kati Verstrepen, Liga voor Mensenrechten. Gaan we in dit land nu werkelijk elke boom omhakken uit schrik dat er een transmigrant achter staat? Bent u niet beschaamd?’
‘Monsieur Weyts? Willy Borsus à l’appareil, Waals ministerpresident. Zeg, die E313 loopt van Antwerpen naar Luik. Het is toch niet de bedoeling om al die transmigranten onze kant op te jagen?’
‘Charles Michel, premier. Weyts, dit land is momenteel niet gediend met een communautaire crisis rond een paar vreemde vogels naast uw autostrade!’
De minister van Mobiliteit en Dierenwelzijn wist nog steeds niet precies in welk toneelstuk hij terechtgekomen was, en al helemaal niet dat hij de hoofdrol zou blijken te spelen. Toen kreeg hij van twee Vlaams Parlementsleden de vraag om tekst en uitleg over de parkings en de zijbermen van de E313 in Ranst. Parbleu?! Wat duizelde het hem nu opeens?
In de categorie ‘Zijn er Alpen in de Pyreneeën?’ vroeg Jan Peumans aan Ben Weyts tot twee keer toe: ‘Voelt u zich niet goed?’