Fiscus geniet mee van optrekje in buitenland

Behalve rust en zon zoekt de Belg met zijn buitenverblijf in het zuiden een alternatief voor zijn spaarboekje. Maar daarmee ontsnapt hij niet aan het betalen van belastingen.

Bezit u een eigendom in het buitenland, dan moet u dat ieder jaar invullen op uw belastingaangifte. Vroeger hadden Belgen wel eens de neiging om dat te ‘vergeten’. Nu ons land met steeds meer landen fiscale gegevens uitwisselt, is dat geen optie meer. De laatste jaren draait de discussie vooral rond het bedrag dat u moet aangeven. De Belgische wetgever mikt hiervoor van oudsher op de werkelijke huurwaarde of de reële huurinkomsten van het eigendom. Dat is volgens Europa echter discriminerend tegenover binnenlandse eigendommen. Tweede verblijven in eigen land worden immers belast op basis van hun kadastrale inkomens, wat een stuk voordeliger is. Vorige maand werd België voor deze ongelijkheid op de vingers getikt door het Europees Hof van Justitie. Ons land moet nu een nieuwe regeling uitwerken die fiscale gelijkheid waarborgt tussen binnen en buitenlandse eigendommen. Dat moet volgens de Europese rechtspraak ‘zo spoedig mogelijk’ gebeuren. Voorlopig is het echter nog niet zo ver en moet u zich nog aan de oude regels houden.

1. Niet verhuurde woningen

Onder druk van Europa werden de regels voor niet verhuurde eigendommen al versoepeld. Sinds 2016 aanvaardt de fiscus dat de aangifte gedaan wordt op basis van een forfaitaire huurwaarde die door de buitenlandse overheid werd vastgesteld, als een soort van equivalent voor ons Belgisch kadastraal inkomen. Voor Franse eigendommen kunt u zich hiervoor baseren op de valeur locative brute, in Spanje op de valor cadastral en in Nederland op de WOZwaarde. De vastgoedbelastingen die u in het buitenland heeft betaald, mag u aftrekken van het aan te geven bedrag. Vervolgens past de fiscus op het nettobedrag automatisch een kostenforfait van 40 procent toe.

2. Verhuurde woningen

Als u uw woning verhuurt, moet u volgens de richtlijnen van de fiscus nog altijd de daadwerkelijk ontvangen huur aangeven. Dat principe staat echter sinds enige tijd op de helling. In een