Walsen met Macron, slowen met De Wever

Aandoenlijk, vindt KATHLEEN VAN BREMPT, hoe Charles Michel aansluiting zoekt bij de proEuropese avantgarde, en zich tegelijk laat muilkorven door de eurosceptische NVA.

Twee weken geleden was het Emmanuel Macron die in het Europees Parlement in Straatsburg zijn visie op de toekomst van Europa kwam verduidelijken, vandaag komt Charles Michel hetzelfde doen in Brussel. Waar Macron kon rekenen op de ontvangst van een popidool, vragen Belgische diplomaten zich bezorgd af of er voor onze premier wel genoeg volk in de zaal zal zitten. Het zal allicht wel meevallen, maar die bezorgdheid zegt wel wat over het gewicht dat aan ons land wordt toegekend. Ooit medestichter van de Unie, lang voortrekker van de Europese gedachte, maar sinds enkele jaren weggedeemsterd naar het achterplan van de Unie.

Aan premier Michel zelf zal het niet liggen. Ongetwijfeld geeft hij straks een toespraak die barst van de Europese ambitie. Michel zal ook menen wat hij zegt. Hij wil immers de traditie van België als bruggenbouwer in de Unie in ere herstellen en – zoals hij eerder zei – weer in de cockpit van de EU zitten. Maar dat is ook het drama. Want tussen droom en daad staat coalitiepartner NVA in de weg, de Vlaamse emanatie van het euroscepticisme dat liever een Europa zonder cockpit en piloot ziet.

Trojaans paard

Daarom is het verschil tussen de voorzichtige stappen die de premier zet om zich Europees te profileren en de realiteit van de Belgische houding in de Europese Raad zo groot. Toen premier Michel in februari elf regeringsleiders uitnodigde op een informele minitop in Hertoginnedal, schreef de Europese pers daar wel over, omdat het een uitzonderlijk initiatief was. Maar de Europese nieuwssite Politico sprak eerder smalend over een fancy dinner en omschreef het gebeuren als ‘het culinaire equivalent van een Europese nonpaper’.

Als wij sociaaldemocraten het over de toekomst van Europa hebben, dan willen we vooruitgang op het vlak van de sociale pijler, van eerlijke winstbelastingen voor grote bedrijven en van de strijd tegen belastingontwijking en fraude. In al die dossiers ligt de NVA dwars. En als de NVA dwarsligt, dan beweegt België geen vin in de Europese Raad of speelt het de rol van saboteur.

Zo blijft een financiële transactietaks, ondanks een uitdrukkelijk engagement in het Belgische regeerakkoord, op Europees niveau aanmodderen omdat België KATHLEEN VAN BREMPT

Wie? Europees Parlementslid, vicevoorzitter fractie van sociaaldemocraten. Wat? In Europa weet iedereen dat onze regering finaal plooit voor het dictaat vanuit Antwerpen dat Europa een andere weg wil uitsturen. niet mee wil. De taks moest de financiële sector dwingen zijn faire bijdrage te leveren aan het herstel van de schade die hij had aangericht met de crisis, en moest ook toxische speculaties met flitshandel ontmoedigen. De tien lidstaten die deze inmiddels al afgezwakte taks willen invoeren, kunnen niet verder omdat Johan Van Overtveldt steeds nieuwe bezwaren uitvindt. Oxfam Frankrijk merkte op dat België als een soort Trojaans paard in die groep van tien lidstaten blijft zitten om te vermijden dat zo’n taks er nooit komt.

Hetzelfde gebeurt met de Europese vennootschapsbelasting, de zogeheten gemeenschappelijke heffingsgrondslag voor de winsten van multinationals. Schandalen met het versluizen van winsten naar landen met de soepelste belastingregels schokken al jaren de publieke opinie. De invoering van één Europese berekeningsmethode voor de belastingen van grote bedrijven zou een veel eerlijker belastingstelsel opleveren. Daar wil de NVA niet van weten, want in een nationalistische logica mogen landen best fiscale cadeautjes uitdelen aan multinationals. Een Europese taks zou de fiscale soevereiniteit van België ondermijnen, en dus ligt België dwars.

Ons land werkt ook tegen als het gaat over een sterke Europese begroting. Jazeker, er wordt naar Europa gekeken als het gaat om migratie, veiligheidsbeleid, defensie en de versterking van de Europese economie. Maar al die extra uitdagingen moet de EU volgens het Belgische standpunt aangaan met minder middelen.

Rutte en de zeven dwergen

Je zal als premier maar voor het Europese halfrond staan en aansluiting willen vinden bij die andere proEuropese liberaal Macron, die pleit voor een versterking van de eurozone, het Europese budget en de onderlinge Europese solidariteit. Terwijl in je eigen regering de saboteurs van die proEuropese houding liever aansluiting zoeken bij de club van acht noordelijke lidstaten die, op initiatief van de Nederlandse premier Mark Rutte, samen hard op de Europese rem willen staan. Diplomaten doopten die groep eerder al om tot Mark Rutte en de zeven dwergen.

Wat Michel ook zegt, op Europees niveau weet iedereen dat op het eind van de rit zijn regering buigt voor het dictaat vanuit Antwerpen, dat Europa de weg wil opsturen van het nationalistisch liberalisme van Rutte en co. Dat betekent: géén sociaal Europa, geen faire belastingregels voor multinationals en geen financiële transactietaks.