‘Prins ontmoet meisje, ze worden verliefd en ze trouwen’
Tinneke Beeckman merkt dat sprookjes nog steeds aanslaan
‘Als we willen dat alles blijft zoals het is, moet alles veranderen.’ Dat lijkt de filosofie van de Britse koninklijke familie. Het huwelijk van prins Harry en Meghan illustreert op die manier de uitspraak van Tancredi, uit het naoorlogse meesterwerk De tijgerkat van Giuseppe Tomasi di Lampedusa. Tancredi is een telg van een oude, Siciliaanse aristocratische familie. Maar de adel beleeft tijden van neergang. Hij wordt financieel voorbijgestoken door een opkomende burgerij en houdt cultureel vast aan een Italië dat niet meer bestaat. De jonge Tancredi en zijn oom beseffen dat revolutionaire tijden om verregaande aanpassingen vragen, als ze de oorspronkelijke machtsrelaties willen bewaren. Zo trouwt Tancredi niet meer met een adellijk meisje, maar met de bloedmooie dochter van een lokale rijke handelaar. Die hande laar houdt er ook nog eens andere politieke ideeën op na. Het maakt niet uit. Tancredi’s familie blijft de monarchie steunen, maar Tancredi vindt de energie van de republikein Garibaldi wel iets hebben.
Alles blijft uiteindelijk dus hetzelfde, ondanks alle stormen die de familie Windsor al heeft meegemaakt. Zo blijft de liefde hetzelfde, ondanks de familieschandalen uit het verleden. Ondanks maatschappelijke veranderingen blijft het meest klassieke sprookje verleiden. Prins ontmoet meisje, ze worden verliefd en ze trouwen. Hoe strikt is dat niet, alle hedendaagse pleidooien voor vrijheid en variatie ten spijt? Kijkers zaten niet voor hun televisie om een illustratie van polyamorie te zien, waarbij partners met onderlinge toestemming gelijktijdig meerdere liefdesrelaties beleven. Neen, zo’n prinselijk huwelijk betovert om dat het jawoord wederzijdse trouw impliceert. Op het hoogtepunt van de dienst belooft het koppel om hindernissen in het leven samen te overwinnen. Dat de realiteit voor heel wat koppels anders verloopt, verandert niets aan deze verwachting.
Toch is er veel veranderd. De bruid hoeft geen maagd meer te zijn van een betere familie. Het rampzalige huwelijk tussen Charles en Diana toonde dat dergelijke eisen absoluut geen gelukkige relatie garanderen. Meghan Markle is zelfs al een gescheiden vrouw. Geen haan kraait ernaar.
Wat een verschil met het verleden: toen Edward VIII in 1936 met de Amerikaanse gescheiden vrouw Wallis Simpson wilde trouwen, moest hij de troon opgeven. Prinses Margaret, de zus van de huidige koningin Elisabeth II, mocht in 1955 niet eens met een gescheiden man trouwen. Meghan Markle is ook geen aristocrate. Meer nog, met dit huwelijk opent de koninklijke familie de deuren voor interraciale relaties.
Alles blijft hetzelfde: de dresscode, de officiële ceremonie, de religieuze dienst. De vrouwen dragen een hoed, gesloten schoenen, hun schouders zijn bedekt. De heren
Prins ontmoet meisje, ze worden verliefd en ze trouwen. Hoe strikt is dat niet?