‘Het blijft je niet achtervolgen’

‘Ik had dertig jaar geleden een abortus, toen de abortuswet er nog niet was, maar je het in de praktijk in Antwerpen wel al op een fatsoenlijke manier kon laten doen. Ik had geen vaste relatie, was zwanger geraakt na een impulsiviteit. De man in kwestie stelde zich passief op en ik stond niet sterk genoeg in mijn schoe

nen. Een klein jaar later ben ik opnieuw zwanger geworden, opnieuw zonder vaste partner. Toen heb ik geen moment aan abortus gedacht, want toen was ik wel sterk genoeg om moeder te worden.’

‘Ik ben in mijn abortus goed begeleid, en kan niet zeggen dat ik het er achteraf heel moeilijk mee gehad heb. Het was duidelijk dat ik toen die beslissing moest maken. Het deerde me niet dat het politiek nog zo gevoelig lag toen, ik was vooral blij dat het kón. Mijn omgeving was daar bo vendien niet conservatief in, integendeel. Ik had uit de familie al wat feministische ideeën meegekregen. “Het is klote dat wij met dat moederinstinct zitten”, heeft mijn grootmoeder ooit nog gezegd.’

‘Tegenstanders van abortus stellen het graag voor alsof een abortus je voor het leven tekent. Ik was daar ook een klein beetje bang voor, dat het me zou achtervolgen. Ik kan nu zeggen dat dat niet klopt. Je geneest ervan.’

‘Ik wist niet dat abortus nog altijd in het strafrecht zat, maar zou het wel goed vinden als het eruit wordt gehaald. Voor de volgende generaties. Al wil ik die jongere generaties toch ook op het hart drukken dat ze voor

zichtig moeten zijn. Zorg ervoor dat je geen abortus nodig hebt, want het is geen frul. Het is belangrijk om erover te praten, maar het komt er niet altijd van. Ik heb er ook nog altijd niet met mijn zoon over gepraat; het moment heeft zich nog niet aangediend.’

‘Abortus moet niet vanzelfsprekend worden, en ook niet gezellig. Zolang je het maar kunt doen. We beseffen soms niet hoe goed dat is.’

‘Zorg ervoor dat je geen abortus nodig hebt, want het is geen frul’