Vredesakkoord staat op de helling
De gedoodverfde winnaar van de presidentsverkiezingen in Colombia is Ivan Duque. Hij is scherp gekant tegen het vredesakkoord met de Farc.
In Colombia werd gisteren de eerste ronde van de presidentsverkiezingen gehouden. De vorige keer dat de Colombianen naar de stembus trokken om een nieuwe president te kiezen, woedde in het land nog een burgeroorlog. Het leger bestreed de Farc, de Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia, een belangrijke gewapende rebellengroep die haar geld uit de drugshandel haalde. Sindsdien is er een vredesakkoord gesloten, heeft president Juan Manuel Santos daarvoor de Nobelprijs voor de Vrede gekregen en zitten er sinds de parlementsverkiezingen van maart tien vertegenwoordigers van de Farc in het parlement.
En toch speelt de burgeroorlog nog altijd een centrale rol in de campagne voor de huidige presidentsverkiezingen. Vele Co lombianen waren in 2016 tegen het vredesakkoord dat met de Farc werd gesloten. Eind 2016 stemde 52,6 procent van de kiezers in een referendum tegen het akkoord, maar president Santos paste het akkoord aan en liet het parlement – niet de bevolking – over de nieuwe versie stemmen.
Protegé van Uribe
De kandidaat die het meest kans maakt om de verkiezingen te winnen, is de rechtse Ivan Duque. Hij is de protegé van Álvaro Uribe, die als president tussen 2002 en 2010 zware klappen aan de Farc uitdeelde. Uribe heeft goede banden met de grootgrondbezitters die door het vredesakkoord worden getroffen en hij zal waarschijnlijk proberen om via zijn protegé de uitwerking van het akkoord te vertragen.
Een van de vier andere kandidaten is Humberto de la Calle. Hij was de belangrijkste onderhandelaar voor het vredesakkoord en hij zal, mocht hij president worden, verder werken aan de verzoening in de samenleving.
Het gros van de Colombiaanse bevolking heeft zich nog niet verzoend met het vredesakkoord. Zij zijn niet vergeten dat in de vijftig jaar burgeroorlog ruim 200.000 slachtoffers zijn gevallen en ze vinden het ongepast dat de 7.000 rebellen van de Farc amnestie hebben gekregen.
Loze beloftes
De boeren op het platteland merken ook weinig van de beloftes die de regering deed. Er zouden programma’s komen om de ombouw van de cocaplantages, tijdens de burgeroorlog voor vele landbouwers de belangrijkste bron van inkomsten, naar gewone landbouwproducten te faciliteren. Maar tot nu toe merken ze daar weinig van.
Het geweld in Colombia is intussen weer opgelaaid. Omdat de boeren nog altijd geen alternatief voor cocaïne hebben, hebben anderen zich op de illegale handel gestort. Gewapende groepen, paramilitairen en dissidente leden van de Farc leveren hevig strijd voor een plek op de lucratieve drugsmarkt.
Het geweld is weer opgelaaid. Gewapende groepen, paramilitairen en dissidente Farcleden leveren strijd voor een plek op de lucratieve drugsmarkt