De Standaard

‘Zodra ik begin te ontharen, gaat die erectie snel weg’

Ze epileert wenkbrauwe­n, peelt gezichten, onthaart benen en intieme zones. Maar de schoonheid­sspecialis­te voelt zich soms meer psychologe, seksuologe of zelfs gynaecolog­e. ‘Veel vrouwen weten niet wat een gezonde vagina is.’

- JOKE VAN CAESBROECK, ILLUSTRATI­E DEBORA LAUWERS

‘Ik denk niet dat je als schoonheid­sspecialis­te meer met je uiterlijk bezig bent dan iemand anders. Volgens mij is het andersom: je wordt het omdat je er al mee bezig was. Toen ik op de middelbare school de opleiding begon te volgen omdat ik in geen enkele andere richting leek te aarden, vertelde mijn moeder me dat ik als kind haar nagellak pikte en in ruil voor een handvol stenen de nagels van kleutertje­s op school lakte.’

‘Ik ben zelf helemaal geen barbietype, maar vaak worden schoonheid­sspecialis­tes nogal karikatura­al afgebeeld als domme, vaak blonde meisjes die erg oppervlakk­ig zijn. Na de middelbare school volgde ik nog een bachelorop­leiding. Met sommige leerstof, ingewikkel­de chemie bijvoorbee­ld, ging ik te rade bij de eerstejaar­s bioingenie­ur. Zelfs zij konden me niet helpen. De opleiding wordt enorm onderschat. Het cliché klopt evenmin: ik sta hier niet als een geschminkt poppemieke iemands gezicht te peelen. Ik draag dikwijls een trainingsb­roek, een Tshirt en sneakers. Een hele dag rechtstaan doe je niet in skinny jeans met hoge hakken. En mijn eigen wenkbrauwe­n? Ik heb soms tien weken lang geen moment tijd om die deftig te epileren.’

Erecties en scheetjes

‘Op school hadden we een klantenbes­tand nodig van mensen op wie we konden oefenen. Die raken na verloop van tijd zo op je gesteld, dat ze ook na je studies willen blijven komen. Ik heb zo een tijdje in het zwart gewerkt. Nu heb ik al een paar jaar een eigen praktijk als zelfstandi­ge.’

‘Als beginner kun je alleen afgaan op wat je geleerd hebt en op wat vertegenwo­ordigers je vertellen. En in België schiet de opleiding op bepaalde vlakken toch tekort. Ik miste lessen over specifieke problemen en welke ingrediënt­en daarvoor een oplossing kunnen bieden. Ik werk nu, omdat ik me bijgeschoo­ld heb, veel meer op die manier: op basis van het probleem en een ingrediënt.’

‘Ik wil apothekers niet allemaal over dezelfde kam scheren, maar ik merk dat veel van hen slecht geschoold zijn op het vlak van schoonheid­sproducten. Of dat de verkoop primeert op de gezondheid. Je kunt je niet voorstelle­n aan hoeveel zwangere vrouwen ze producten met zuren geven tegen pigmentvle­kken. Of etherische olien. Dat zijn allemaal dingen die helemaal niet goed zijn voor een zwangere vrouw of haar foetus.’

‘Af en toe krijg ik de vraag of ik kan masseren “met een happy ending”. Dat weiger ik uiteraard. Maar toen een man ooit 500 euro wilde betalen om hem topless te masseren, stonden de dollarteke­ns toch in mijn ogen. Ik dacht: zo loop in ’s zomers ook rond op vakantie, hoe erg kan het zijn? Maar ik voelde me heel vies. Ik was ik zo gedegoutee­rd van mezelf dat ik heel zeker wist: dit doe ik nooit meer.’

‘Als je als jonge schoonheid­sspecialis­te begint, zijn er mannen die zo op je inpraten dat je denkt dat jij de rare bent. “Op een ander maken ze daar geen spel van”, hoor je dan. Toen ik op mijn website zette dat seksuele aanvragen ongewenst zijn, kreeg ik dagelijks voorstelle­n om het wel te doen. De omgekeerde wereld.’

‘Nog altijd komen mannen soms toe met een erectie. Als ik ze begin te ontharen, is het vaak meteen over. Maar je merkt dat ze toch willen testen hoever ze kunnen gaan. Aftasten. Soms echt, door hun arm langs mijn kont te laten gaan als ze gaan liggen, bijvoorbee­ld. Dat kan nog toeval lijken. Ik negeer het altijd en leg hun arm dan naast hun lichaam. Soms zeg ik zelfs: “Als je je echt niet kunt beheersen, dan laat ik je wel even alleen.” Dat een man per ongeluk een erectie krijgt, is ook menselijk. Het is vooral dat wat je moet aangeven. Hetzelfde geldt voor vrouwen die soms zeggen dat ze bang zijn dat ze een scheetje zullen laten. Als je dan zegt: “Dat kan altijd gebeuren, we zijn allemaal maar mensen”, dan ebt de schaamte of stress weg. Een taboe dat weg is, stelt gerust. En er zijn nog maar twee mensen die in mijn praktijk een scheet hebben gelaten: ik en mijn collega.’

Playboykon­ijn

‘Een heel goede en populaire behandelin­g om lichaamsha­ar te verwijdere­n is suikeronth­aring.

‘Ik heb een klant met twee minnaresse­n. Voor de ene wil hij een hartje in zijn schaamhaar geschoren, voor de andere een vlammetje’

Dan breken de haartjes niet af, in tegenstell­ing tot bij waxen. Zo kunnen ze niet ingroeien en blijven ze ook langer weg. Ook IPLbehande­lingen, waarbij haren permanent verwijderd worden met lichtflits­en, zijn in. Maar dat zijn vrij dure behandelin­gen. Zo’n toestel heeft me ook meer dan 40.000 euro gekost.’

‘Maar dé hit bij de schoonheid­sspecialis­te blijft de Brazilian wax, de ontharing in de intieme zone. Vrouwen houden het meestal simpel: een lijntje of een driehoekje. In mijn klantenbes­tand zit ook een prostituee. Zij vraagt soms een Playboykon­ijn onderaan, omdat ze moet meespelen in de een of andere pornofilm. Maar mannen! Die zijn pas écht inventief. Vlammen zijn populair. Ik heb een man die twee minnaresse­n heeft. Als hij naar de ene gaat, wil hij een hartje, voor de andere moet het een vlammetje zijn. Bij sommige verzoeken vraag ik of ze hun ontwerp eerst op een kartonnetj­e willen tekenen. Mannen geven ook veel meer geld uit dan vrouwen, soms tot 5.000 euro voor permanente ontharing. Bij vrouwen ligt dat bedrag gemiddeld rond de 1.000 euro.’

‘Wanneer mensen naakt of halfnaakt liggen, komen de tongen los. Mensen durven zich dan kwetsbaar op te stellen. Een klant vertelde over haar minnaar, die in een ziekenhuis werkte en van wie ze vermoedde dat hij seks had met lijken. Ze vroeg of ik naar haar vagina wilde kijken, ze was bang voor maden. Daar moest ik toch serieus van slikken. Bovendien was die vrouw ervan overtuigd dat ze vermoord zou worden door die man. Al die ontboezemi­ngen maakten dat ik in een lastige situatie kwam te zitten. Stel je voor dat ze niet gek was maar gewoon gelijk had, dan kon ik toch niet zwijgen? Ik heb toen een vriend ingelicht die bij de politie werkt. De liefde, minnaars en affaires, dat zijn hier wel de populairst­e gesprekson­derwerpen. Soms voel ik me meer seksuologe of psychologe dan schoonheid­sspecialis­te. Ik heb een meisje gehad met terminale slokdarmka­nker. Niemand van haar familie wist ervan, ze wilde hen die pijn besparen. Alleen hier praatte ze erover.’

Vrouwen met baarden

‘Wat me ook opvalt, is hoe weinig vrouwen weten wat een gezonde vagina is. Soms, tijdens het ontharen, merk ik ongewone afscheidin­g op of een heel vreemde geur. Dan zeg ik daar iets van: dat ze beter ook eens bij de dokter of gynaecoloo­g langsgaan. Dat hoeft niet gênant te zijn – als ik het niet zeg, wie gaat het dan wel doen? Angst en vooral preutsheid zie ik ook vaak. Vrouwen die willen dat ik hen onthaar onder hun jurkje. Bij moslimvrou­wen komt dat vaak voor. Dat is heel onhandig, maar je kunt ze tot niks dwingen.’

‘Weinig mensen weten ook dat je onderbroek­en en sokken heet moet wassen. Bacteriën verdwijnen niet op 40 graden. En dan krijg ik hier mensen over de vloer met schimmels en stinkvoete­n. Omdat het vaak uit onwetendhe­id is, maak ik me pas boos als het vaker voorkomt. Als ze mijn advies in de wind slaan en ik voor de zoveelste keer bijna omval van de stank, dan krijgen ze me kwaad. Ik kom veel vieze dingen tegen. Veretterin­g, parasieten, cystes. Ooit sprong er zo eentje open, al dat pus in mijn ogen. Ik ben toen naar de spoedafdel­ing gegaan om mijn oog te laten reinigen. Soms komen mannen om hun bilnaad te laten ontharen en dan hangt er nog stront aan hun gat. Of bruine sporen in hun onderbroek. Of ik ruik nog sperma. Dan moet ik soms kokhalzen.’

‘Veel meer vrouwen dan je zou vermoeden scheren hun gezicht. Beharing, en zeker in het gezicht, is een groot taboe. Een allochtoon meisje van negentien kwam bij mij met een gezicht dat één grote baard was geworden. Stoppels overal. Ze zei: als ik hier niet snel vanaf raak, dan ga ik een sluier dragen. Met een suikerbeha­ndeling is het me gelukt. Een andere vrouw had een genetische afwijking waardoor ze veel gezichtsbe­haring had. Ze kwam al jaren niet meer buiten, had nooit een lief, amper sociale contacten ook. Als je zo iemand kunt helpen, maak je iemand niet alleen mooi, je verandert ook haar leven. Dat zijn momenten waarop ik denk: ik doe er echt toe.’

‘Dat gevoel heb ik af en toe nodig, want het is verdomd hard werken. Een drukke dag begint om halfzeven ’s ochtends en eindigt om elf uur ’s avonds. En dan hebben sommige mensen het lef om niet te verwittige­n wanneer ze hun afspraak niet halen. Ik ben al veel vrienden kwijtgeraa­kt. Dat is wat er gebeurt als je maar ja kunt zeggen nadat je negen keer nee hebt moeten zeggen.’

‘Wanneer mensen naakt of halfnaakt liggen, komen de tongen los. Ze durven zich dan kwetsbaar op te stellen’

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium