Chinezen slaan weer toe in Duitsland
Grammer. Al eens van gehoord? Ik ook niet. Maar het bedrijf met die naam is het voorwerp van een symbolische overnamestrijd. Het is het zoveelste voorbeeld van een Duitse winstmachine die wordt opgeslokt door gretige Chinezen met diepe zakken.
Grammer is een producent van onder meer autozetels. Gisteren bleek dat het Chinese Ningbo Jifeng Auto Parts zijn begerige blikken op het bedrijf heeft laten vallen. Het wil alle aandelen overnemen voor een prijs die 17 procent boven de laatste koers ligt. Jifeng is al de grootste aandeelhouder van het bedrijf, met ongeveer een kwart van de aandelen.
De Chinese investeringen liggen gevoelig in Duitsland. Het land maakt zich zorgen over de groeiende stroom Chinese overnames in de Duitse industrie. De Chinezen kopen zich op die manier ongehinderd een weg naar de knowhow en technische expertise waarop de Duitse bedrijven hun reputatie hebben gebouwd. Nog even en de Chinezen kunnen alle machines, apparaten en technologie die ze nu in Duitsland kopen, zelf maken. Wég belangrijkste exportmarkt. Niets minder dan de Duitse positie van Exportweltmeister staat hier op het spel.
Duitsland raakte pas echt opgeschrikt toen eerder dit jaar bleek dat het Chinese autobedrijf Geely – ook al eigenaar van Volvo – zich stiekem had ingekocht bij Daimler, een industrieel kroonjuweel en maker van de Merce desauto’s. Het idee dat Peking zich zou kunnen ontfermen over het merk met de ster bezorgde de Duitsers koude rillingen.
Gisteren publiceerde het persagentschap Reuters een overzicht van alle Duitse bedrijven waar de Chinezen zich al hebben ingekocht. Daarbij zijn banken, farmaceutische bedrijven, industriële ondernemingen, een offshore windmolenpark en een afvalbedrijf. Geen wonder dat de Duitsers ongemakkelijk op hun stoel schuiven, nu er weer eens een onderneming zijn Duitse verankering inruilt voor een grote zak met geld.
Vorig jaar werden regels opgesteld die de overheid het recht geven om in bepaalde omstandigheden overnames van Duitse bedrijven door kopers van buiten de EU te blokkeren. Wat de Duitsers vooral stoort, is dat de Chinezen naar hartenlust Duitse bedrijven opslokken, maar andersom grote delen van hun markt gesloten houden voor nietChinese overnemers.
Ook in België hebben we trouwens te maken met de fallout van de Chinese honger naar Duitse bedrijven. State Grid, de Chinese elektriciteitsreus die in 2016 ternauwernood uit het kapitaal van Eandis gehouden kon worden, poogt voor de tweede maal een deel van 50Hertz te kopen, een hoogspanningsbedrijf dat voor het grootste deel in handen is van Elia. Als het Belgische bedrijf zijn Duitse dochter niet wil delen met de Chinezen, moet het bijna een miljard euro op tafel leggen. Elia is voor 45 procent in handen van de Belgische gemeenten. Dus als binnenkort de opcentiemen in uw woonplaats omhooggaan, weet u wie u de schuld moet geven.