Van duiveltje tot Rode Duivel
Op bezoek bij VK Tielrode, de eerste club van Jan Vertonghen
Rode Duivels
Officieel liggen de velden van VK Tielrode aan de Burgemeester Siegfried Buytaertdreef. Al drie jaar draagt het kasseiweggetje dat uitgeeft op de Durme die naam. Dat is niet juist in de ogen van het bestuur van de recent gepromoveerde derdeprovincialer.
De Vertonghendreef zou een zoveel betere naam zijn. Er is destijds zelfs een aanvraag gedaan bij het gemeentebestuur. Zonder succes, het lag politiek gevoelig.
Nochtans zou een eerbetoon aan de door een hersentumor overleden Paul op zijn plaats zijn. Jarenlang vrijwilliger, supporter en een graag geziene mens tout court. Vader ook van Ward, oudste zoon en een makkelijk scorende spits bij de jeugd. Van Lode, zijn jongste zoon, een betrouwbare verdediger. En natuurlijk van Jan, de middelste, wereldster en recordinternational bij de Rode Duivels.
‘Onze ultieme droom is om de drie broers samen in één ploeg te laten spelen’, zegt Jurgen Maes, de sportief verantwoordelijke. ‘Maar dat zal vermoed ik eerder voor bij de veteranen zijn. Als het al zo ver komt.’
Gestolen truitjes
Volgens de overlevering maakte Ward meer indruk. Kwamen de scouts naar hem kijken, maar was het Jan die uiteindelijk alle aandacht kreeg. Afgemeten pas, goede linkervoet en een en al nuchterheid.
Germinal Beerschot regelde een busje om hem van en naar de trainingen te voeren. Daarna maakte hij furore bij Ajax om zich uiteindelijk bij de rangen van de Londense topclub Tottenham Hotspur te voegen. Ward maakte een transfer naar Kruibeke, Lode speelt nu bij KFC Duffel. ‘Zeker geen slechte voetballers hoor’, weten ze bij Tielrode.
Op het hoofdveld staat de ene goal een halve meter hoger dan de andere. Het terrein helt af. De kleedkamers zijn permanent op slot wegens te bouwvallig, containers bieden soelaas. In de kantine hangen affiches voor het lokaal gebrouwen Kerelbier. Van Jan geen spoor. Nochtans speelde hij er zeven jaar.
‘We hangen geen posters of truitjes meer op. Die worden toch maar gestolen’, zegt Jurgen Maes. De sportief verantwoordelijke fungeert als liaison tussen Jan en de club. Hij getuigt gretig dat Jan zeker niet te beroerd is om shirts of ballen te handtekenen.
‘Dat is typisch Jan. Hij heeft hier nog prijzen uitgereikt voor een jeugdtornooi. Op zijn fiets kwam hij hier aan, op zijn badslippers nog. Niet de allure van een vedette.’
Om verder te illustreren hoe normaal Jan wel gebleven is, vertelt Maes over diens passie voor F.C. De Kampioenen. In de laatste film van het dolkomische gezel schap vertolkt de voetballer zelfs een bescheiden bijrol. Een parallel met de charmante bricàbrac van Tielrode is snel getrokken. De VK van VK Tielrode staat overigens voor vriendenkring.
Gevecht voor de vijf
‘Onze ultieme droom is om de drie broers samen in één ploeg te laten spelen. Maar dat zal eerder voor bij de veteranen zijn’
Maes: ‘Dat familiale aspect staat bij ons centraal. Jeugdspelertjes die elders niet goed genoeg bevonden worden, komen bij ons terecht. Een nabijgelegen club als Temse beschikt over een veel betere accommodatie. Maar onze middelen zijn beperkt. We draaien elke euro vijf tot zes keer om.’
Er zijn financiële besognes geweest in het verleden, vertelt Maes. En de spelers van de eerste ploeg zijn zeker geen grootverdieners. Dat weerhoudt de club er niet van om toch een mooi jeugdwerking te hebben. Zeker na elk WK of EK stijgt het aantal spelers. En die paraderen allemaal rond in truitjes van de Rode Duivels of Tottenham.
Maes: ‘Bij andere clubs lopen er vooral nummers zeven, Ronaldo, of nummers tien, Hazard, rond. Bij ons is het een echt gevecht voor de vijf, de vijf van Vertonghen.’
Morgen: