Een dolk in het gelovige hart
De Sikhtempel in Vilvoorde is al 1,5 jaar gesloten wegens interne rivaliteit en een zweem van mensensmokkel. Sindsdien is de dialoog met de stad zoek en het contact met de buurt verbroken.
Contact leggen met de kleine sikhgemeenschap, die de tempel in de Lange Molenstraat beheert, bleek een processie van Echternach. De sikhs zijn in Vilvoorde nogal op zichzelf, meer dan in bijvoorbeeld SintTruiden of Luik. Daar wonen de meesten van de 5.000 à 7.000 sikhs in België. De tempel ‘Gurdwara Guru Nanak Sahib’ wordt grotendeels vanuit Brussel gerund.
Sinds september 2016 is hun tempel op burgemeestersbevel gesloten. Die drastische beslissing is volgens Hans Bonte (SP.A) nodig omdat er ‘slachtoffers dreigden te vallen’. ‘De vete tussen twee rivaliserende clans wordt haast op leven en dood gevoerd. Het gevaar op escalatie is reëel.’
Enkele personen hebben nog toestemming om ’s morgens en ’s avonds te lezen in de Guru Granth Sahib. Dat is het heilige boek van de sikhs, dat ze als een levende profeet zien. ‘Maar erediensten zijn hier niet meer, dus komen er ook geen donaties binnen’, vertelt Resham Singh, hoofd van het bestuur. ‘Gevolg is dat we amper onze kosten kunnen betalen terwijl we dringend moeten renoveren.’ Ook ‘Happy Vaisakhi’, het jaarlijkse festival dat met zijn kleurrijke stoet veel toeschouwers lokt, vindt sinds de sluiting niet meer in Vilvoorde plaats.
In 2014 nam Bonte een gelijkaardige beslissing nadat de politie (opnieuw) elf Indiase en Pakistaanse mensen oppakte die illegaal in het land bleken te zijn. Nauwelijks een jaar eerder had de Brusselse rechtbank een netwerk van mensensmokkelaars veroordeeld tot 6,5 jaar. De Vilvoordse gurdwara werd in het vonnis genoemd als safehouse. Al in 2008 hield de politie er huiszoekingen.
Dovemansgesprek
De sikhs geloven in één God en in reïncarnatie, ze vereren tien Guru’s (goeroes) die meer zijn dan profeten: ze zijn de waarheid en weten alles van A tot Z.
‘Het beeld dat sikhs geïsoleerd leven van de Belgische samenleving, staat ver van de realiteit’, concludeerde onderzoekster Sara Cosemans (KU Leuven) zes jaar geleden in haar boek ‘Meneer Singh en mevrouw Kaur in België. Migratie, gender en integratie in de sikhgemeenschap’. Maar in Het heilige boek Guru Granth Sahib geldt als een profeet.
Vilvoorde lijkt dat beeld op het eerste gezicht wél de realiteit. Toch vindt Jasbir Singh dat zijn gemeenschap goed geïntegreerd is. ‘We respecteren de Belgische wetten – wij hebben bijna alle
maal de Belgische nationaliteit –, we zijn harde werkers en zouden nooit apart onderwijs organiseren, op de zondagse lessen Punjabi na. Onze tempel staat open voor iedereen. En vergeet niet dat het