Rode Duivels reizen met vertrouwen naar Rusland
De uitzwaaiwedstrijd van de Rode Duivels bracht veel goeds, maar wat de bondscoach ook moge beweren, aan dit soort tegenstanders hebben Eden Hazard en co. geen kind meer. Ja, er is de bloedvorm van de captain, maar er zijn nog conclusies te trekken na de
Lukaku leidt overtuigend België voorbij Costa Rica
Boyata nog geen certitude
Opnieuw geen Leander Dendoncker in de basis, deze keer was Dedryck Boyata centraal achterin de surrogaatKompany. En dus evenmin Laurent Ciman, die straks kan afvallen en tegen Egypte mogelijk zijn laatste interland als Rode Duivel kreeg gegund. Feit is dat Boyata in een hogere schuif zit dan zijn concurrent van Anderlecht, maar punten scoren deed hij niet. Voor de rust oogde hij aan de bal onzeker, nerveus, noem het hoe je wil, maar een solide rots zoals Kompany of Vermaelen is hij niet. De eerste tegengoal in vijf wedstrijden – volkomen tegen het spel in – kon je hem echter niet aanrekenen. Alderweireld aarzelde een fractie, vanuit het middenveld kwam evenmin steun. Wat er wel uit spreekt, is dat de verdediging nog niet altijd even is ingespeeld. Na rust, met een murw gedrukt Costa Rica, kwam Boyata beter voor de dag. De conclusie is evenwel dat tegenstanders zoals Egypte en Costa Rica onze defensie niet hebben getest. En dus vormt dat, de match tegen Portugal indachtig, nog steeds het grote vraagteken, tegen landen met enig renommée.
Terzijde: Boyata is wél een wapen op stilstaande fases. Het onterecht afgekeurde doelpunt kwam er na een kopbal die Boyata de nek omwrong. Het was evenwel al de tweede keer dat hij op hoekschop opeens voor Navas opdook en kon koppen.
Lukaku op de afspraak
Je kan het stadion halfvol zien, of halfleeg. Je kan Romelu Lukaku aanwrijven dat hij niet elke bal even fijnzinnig dood legt, maar je kan hem ook nageven dat hij wel voor doel opduikt wanneer het hoort. Zijn eerste doelpunt gisteren, nummer 35 in 69
caps, was al de tweede typische spitsengoal in evenveel wedstrijden. Een keer kwam hij een stapje te laat op een andere voorzet van Mertens, een andere keer stond hij net buitenspel op een krul van Hazard. En de 31 mocht er ook wezen. Lukaku staat er vaak alleen voor wanneer er weer eens een bal in de zestien wordt gedropt vanaf de kanten en dat maakt zijn taak er niet makkelijk op. Maar het mag wel duidelijk zijn dat Hazard en zeker Mertens hun spitsbroeder proberen te vinden. En dat hij zelfs met een verdediger in zijn nek weinig tegenstand duldt.
Nog geen choreografie
Net als tegen Egypte liet de hoge pressing de tegenstander naar adem happen. Maar zo synchroon als een Chinees schoonspringduo liepen de Duivels nog niet. Nochtans speelde Costa Rica in een spiegelbeeldformatie van de Belgen en kon er man op man worden druk gezet. Maar Carrasco vergat het eens, Lukaku en Mertens aarzelden welke man ze moeten nemen. Zo kwam het dat De Bruyne, zoals hij dat gewend is bij Man City, op een bepaald moment ging jagen maar niet meteen navolging kreeg. De grootste delen van de wedstrijd liep het gesmeerd, maar helemaal afgesteld is het nog niet.
Twintig minuten met twee, en meteen prijs
Martinez neemt twee aanvallers mee en gisteren liet hij ze voor het eerst in deze aanloop samen spelen. Twintig minuten lang stonden Batshuayi en Lukaku de aanval, met vrijbuiter Hazard in hun rug. Een tactische variant die Martinez ongetwijfeld wilde testen met het oog op noodsituaties.
Claimen dat het samenspel meteen gensters sloeg, dat zou wat overtrokken zijn. Het was zoeken, maar de 41 kwam er wel na een perfect samenspel tussen Lukaku en zijn medemaat. Alweer treft Batshuayi raak als invaller. Is Batsman al in Dortmundvorm? Daar lijkt het niet op. Maar zelfs dan is hij een gevaar.
Tielemans en Dendoncker gaan mee om te leren
Leander Dendoncker en Youri Tielemans weten nu ook hoe laat het is. Vijfentwintig minuten voor de huidige speler van Anderlecht, vijf minuten minder voor zijn gewezen ploegmaat : hun speelkansen op de wereldbeker zijn heel gering. Dendoncker is de laatste in de pikorde der verdedigers, de man om te depanneren in geval van nood. Tielemans, die uiteindelijk toch de voorkeur kreeg op derde spits Benteke, krijgt het nog lastiger om zich te tonen. Witsel en De Bruyne hebben hun plek in het midden gebetonneerd, en dan zwijgen we nog over de andere middenvelders op de bank. Zoals de kaarten nu liggen, wordt Rusland de leerschool van Tielemans en Dendoncker. Zij zijn de toekomst.