BOGDAN VANDEN BERGHE
‘Een spaarboekje is een veilige plek voor je geld’
Kunt u zeggen hoeveel u verdient?
‘Niet tot op de euro nauwkeurig, maar bruto moet het iets van een 5.100 euro per maand zijn. Netto wordt dat iets van een 3.000 euro, maar het brutobedrag blijft de enige eerlijke basis voor een vergelijking. Hoeveel er netto van overblijft, hangt bijvoorbeeld al sterk af van je gezinssituatie. Extralegale voordelen zoals een auto of hospitalisatieverzekering heb ik niet. Wel maaltijdcheques.’
‘Ik heb altijd vrijuit geantwoord op de vraag hoeveel ik verdien. We werken met geld van schenkers en belastingbetalers, dus transparantie is logisch. Over het bedrag hoef ik me niet te schamen: ik sta aan het hoofd van een grote organisatie met een jaarlijkse omzet van 13 miljoen euro. Ik klaag niet, maar in de private sector, en zelfs bij de overheid, worden andere bedragen betaald.’
Wordt er onder vrienden en familie vaak over geld gepraat?
‘Niet zo vaak. Niet dat het een taboe is, maar gewoon omdat er momenteel geen problemen zijn. Mijn vrouw en ik gaan beiden uit werken en hebben op financieel gebied geen onbereikbare wensen of dromen. We hebben een huis, de kinderen komen niets tekort, we gaan af en toe op reis en ook aan cd’s en boeken geven we weleens geld uit. Maar daartoe heb je echt wel twee inkomens nodig vandaag.’ Af en toe een reis en een boek.
Krijgt u advies over geldzaken?
‘Neen. Geld dat we over hebben, gaat gewoon op een spaarrekening. Het is de eenvoudigste manier om het te beheren. Ik wil me naast mijn job echt geen zorgen gaan maken over beleggingen en bankzaken. Een spaarboekje brengt weliswaar niet veel op, maar het is een veilige plek voor je geld. Wie heel veel geld heeft, zal daar anders over denken. Maar ik reken mezelf niet tot die categorie. Zelfs het klassieke ‘‘telefoontje voor een goed gesprek’’ van de bank blijft me bespaard.’
‘Ik heb in het verleden weleens gezegd dat bankiers meer verkopers zijn geworden dan adviseurs. Toen ik dan toch eens bij de bank langsging voor een lening, had mijn bankier dat natuurlijk gelezen. Maar ik vertrouw hem, en hij weet dat hij me niets moet proberen te verkopen. Dat is eigenlijk ook niet de stijl van mijn bank.’
Hebt u ooit iets gedaan voor geld waar u spijt van hebt?
‘Eerlijk gezegd niet. In mijn jeugd heb ik verschillende baantjes gehad als fietskoerier, poetshulp, in restaurants … Niet het leukste werk, maar toen vond ik dat niet erg. Bovendien had ik het geld nodig. Spijt zou ik hebben van opdrachten die tegen mijn principes in gaan. Gaan spreken voor een extreemrechtse partij bijvoorbeeld. Maar die aanbiedingen heb ik nog nooit gehad.’
Geeft u zelf aan goede doelen?
‘Ik geef structureel aan twee doelen, waaronder 11.11.11., maar je begrijpt dat ik moeilijk andere namen kan noemen. Daarnaast zijn er sporadische giften aan werkingen rond NoordZuidproblematiek, milieu en cultuur. Ook als ik niet bij 11.11.11 zou werken, zou ik het doen. Als je wat geld overhoudt, is het maar logisch, vind ik. Het hoeft daarbij niet eens om grote bedragen te gaan.’