Boyata start wellicht tegen Panama
Bij afwezigheid van Kompany en Vermaelen lonkt de bondscoach naar Dedryck Boyata, met voorsprong de minst bekende Rode Duivel. De verdediger van Celtic debuteerde acht jaar geleden al bij de nationale ploeg, maar telt nog steeds slechts 7 caps. ‘Hij zou wat meer ballen aan zijn lijf mogen tonen.’
MOSKOU I ‘De grootste ontgoocheling uit mijn loopbaan.’ Met zijn hoofd verborgen onder zijn shirt verlaat Dedryck Boyata op 30 mei 2016 het trainingsveld van de Rode Duivels. Bij een onschuldige sliding op Jordan Lukaku hervalt hij in een liesblessure. Marc Wilmots kiest zo voor Ciman in zijn EKselectie, Boyata blijft thuis.
Het EK eindigt tegen Wales met de vijf jaar jongere Jason Denayer in de basis, vandaag volledig uit beeld verdwenen. Voor hetzelfde geld stond Boyata die dag in de ploeg. Het geloof van de vorige bondscoach in Boyata was namelijk groot. ‘Snel, atletisch, heel sterk met het hoofd, zowel aanvallend als defensief. En een gouden jongen. Bij Celtic deed hij het prima. Ik weet dat het niveau er nauwelijks hoger ligt dan in België, maar ook op Champions Leagueniveau speelde hij toen goed’, zegt Vital Borkelmans, de vorige assistentbondscoach. Maar tussen zijn eerste en tweede interland gapen wel zes lange jaren.
De gok van Leekens
Acht jaar geleden debuteert Boyata als international tegen Oostenrijk. Bij de rust wisselde Georges Leekens rechtsachter Alderweireld, die spartelde tegen woelwater Arnautovic. Invaller was een 20jarige Brusselaar die amper 799 minuten als prof in de benen had. Niet eens negen volledige matchen dus. ‘Maar hij is een beloftevolle jongere. En een heel serieuze gast. Geen Anthony Vanden Borre’, zegt Leekens.
Het einde van die match is bekend. In de toegevoegde tijd verspelen de Belgen een 3–4voorsprong omdat de rechterflank even niet bij de les is. Juist, de zone van Boyata. ‘Die jongen is daarvoor afgemaakt. Ik heb dat nooit gedaan’, zegt Leekens. Het zal echter zes jaar duren vooraleer Boyata van Wilmots een tweede kans krijgt. ‘Mensen zoeken altijd een schuldige, maar je moet ook kijken hoe die actie ontstond. En hoe de bal verloren werd’, zegt vader Bienvenu. Het balverlies kwam er na een lichtzinnig hakje van de toen 19jarige Eden Hazard en een al even domme uitworp van Bailly. Boyata heeft de boter gegeten.
Te vroeg bij Manchester City
Vader Bienvenu verliet Congo in 1984 en kwam in België handelswetenschappen studeren. En voetballen. Eerst bij Union, later bij Stade Leuven aan de zijde van Emilio Ferrera. Bijna speelde de Congolese spits zelfs voor AA Gent. ‘Nadien werd ik trainer in lagere reeksen. Dedryck ging met me mee. Op zijn dertiende trok hij daar zijn plan tegen de volwassen spelers.’
Boyata test bij Anderlecht, maar mag niet blijven. Zijn pad loopt langs White Star en Brussels. Tot hij met Brussels derde wordt op de Milk Cup, een toernooi in Engeland. Er volgt een telefoontje van een zaakwaarnemer die hem naar Manchester City haalt.
‘Achteraf bekeken heeft Dedryck daar veel tijd verloren’, geeft zijn vader toe. Coach Roberto Mancini had het nochtans voor de jonge Brusselaar. Door een resem blessures gooit de Italiaan hem al op zijn 19de voor de leeuwen in een team met klinkende namen als Carlos Tevez, Patrick Vieira en Mario Balotelli.
Onze landgenoot, dan vooral nog rechtsback, speelt slechts 35 wedstrijden in zeven seizoenen bij Manchester City. Wanneer de sterren terugkeren uit blessure, is zijn speeltijd voorbij. Uitleenbeurten aan Bolton en Twente zijn evenmin een succes. ‘Wat wij destijds niet beseften, was dat grote clubs jongeren eigenlijk uitbuiten. Ze worden alleen maar aangetrokken om hun kern te vullen en achteraf ook hun kassa’, zegt Bienvenu. ‘Kijk naar Charly Musonda, die zelfs bij Celtic amper speelde. Omdat hij stappen oversloeg en nu ervaring mist. Je kan beter je tijd nemen om in België te groeien. Zoals Dennis Praet of Youri Tielemans.’
In het spoor van Denayer
Wanneer Jason Denayer, ook ex Man City, na een jaar weg is bij Celtic, wordt Boyata zijn vervanger. Op zijn 24ste is hij einde lijk meer dan een overschotje bij een topclub. ‘Dat is het enige wat ik zelf betreur: dat ik te lang bij City bleef. Ik speelde nog amper. Daardoor werd ik al die jaren ook niet meer opgeroepen’, zegt hij zelf na drie opeenvolgende titels met Celtic.
Boyata is een rustige, gereserveerde jongen, die goed in de groep ligt. Op het veld zie je dat ook. ‘Ik heb hem acht jaar geleden gezegd dat hij op het veld gerust wat minder lief mag zijn’, aldus Leekens. Na de voorbije oefenwedstrijden waarin hij soms nog nerveus oogde, klinkt dezelfde kantteke