‘We verkopen niet, we gaan voor de next big step’

Ze zijn gehuwd en hebben samen vijf kinderen, maar zijn verrassend verschillend.

BRUSSEL I Ze kenden elkaar alle drie van tijdens hun studies burgerlijk ingenieur aan de KU Leuven. Anja Maes werd zelfstandig architecte, Dieter Penninckx stortte zich op spinoffs en Manu Bracke kwam via Telenet bij Cisco terecht.

In 2003 kregen ze het idee samen een bedrijf op te richten. Met hun spaarcenten trokken ze naar een makelaar. Ze kochten het kinderkledingbedrijfje Kleertjes. Het bleek een kat in een zak, maar opgeven wilden ze niet. Het werd de basis voor hun kinderkledingmerken en boetieks, damesmode en sinds kort ook herenkledij. De groep realiseert intussen met 3.000 medewerkers een half miljard euro omzet.

Anja Maes en Dieter Penninckx legden de rit af als koppel en voeden parallel vijf kinderen op. Een prestatie waarvoor Maes allerminst de pluimen op de hoed van het echtpaar wil steken. ‘We zijn een coöperatief model’, zegt ze. ‘Manu (de derde stichter) had ook bij dit gesprek moeten zijn.’

U houdt niet zo van de klassieke kijk op het zakenleven?

Anja:

‘Er is een shift nodig van een hiërarchisch, patriarchaal model naar een coöperatief model. Ik vind de titel “ceo” eng. Dat gaat ervan uit dat de organisatie hiërarchisch is en dat er één iemand aan de top staat. Ik kan hier direct tien mensen noemen in het bedrijf die keiinteressant zijn. De kern van onze bedrijfscultuur is dat we mensen inzetten op hun talent.’

‘Als ik het even anders mag formuleren: we zijn mild voor de ene arm die minder ontwikkeld of sterk is dan de andere arm. We sturen er wel op aan om erop te trainen en het evenwicht te behouden, maar we willen niet van iemand een andere mens maken.’

Hoe is dat concreet bij jullie? Anja:

‘In functie van de sterkte van je business unit manager vul je dat aan met sterktes in het managementteam. We geloven nogal in dat samenspel. Het is mooi om te zien hoe mensen gaten voor elkaar dichtrijden. Als je niet te hiërarchisch denkt of ook geen last hebt van haantjesgedrag, is het in een coöperatief model niet moeilijk om advies te vragen aan diegene die naast je zit. Dan krijg je een prachtige samenwerking.’

Jullie zijn atypisch? Dieter:

‘We kiezen niet noodzakelijk voor geplaveide paden. Er mag gerust een stukske hoek af zijn of een beetje een verhaal waar iedereen nog zijn input kan doen.’

‘Al van in het begin was dat zo. We waren aanvankelijk een groothandel die andere winkels beleverde en toen we zagen hoe de winkels uit de stadscentra verdwenen, zijn we zelf boetieks beginnen te openen. Of neem de stap ervoor: drie ingenieurs die de mode ingingen. Iedereen raadde het af. Als je niet in de mode geboren bent, wordt het niets.’

‘Als ingenieur structureerden we, Manu op kop, de bedrijfsprocessen. Je product moet je met de nodige emotie behandelen, je proces is rationeel. In de retail en de mode wordt dat vaak door elkaar gehaald. Hoe creatiever mensen

Anja: