De parabel van de geparkeerde bus
Oei, de zon, daar was even geen rekening mee gehou den, toen onder de VRTtoren ‘Villa Sporza’ werd gebouwd. 27 containers werden daarvoor gebruikt, maar ook: veel glas, vooral op het westen. Na de eerste wedstrijd van de Rode Duivels, maandagavond, scheen die smerige zon recht in het gezicht van Imke Courtois en Jan Mulder, waardoor we een tvpri meur kregen: een praatprogramma waarin twee gasten die geen omhooggevallen rocksterren zijn (hoewel, die Mulder) een zonnebril droegen in de studio. Dat was zo’n vreemd gezicht dat we bijna wakker werden. Moge de zon nog vaker schijnen bij valavond, de komende weken.
Die komende weken supporteren wij trouwens vooral voor Karl Vannieuwkerke. Niet omdat we hem zo’n toffe peer vinden, wel omdat hij een veel zwaarder WK tegemoet gaat dan al die overbetaalde voetballers met hun rare kapseltjes. Vannieuwkerke presenteert elke avond van dit WK een uur lang Villa Sporza, en leidt ook overdag de eindeloze gesprekken tussen de analisten. Toch bij de belangrijke wedstrij den, dat karwei kun je niet zomaar aan Maarten Vangramberen overlaten.
Maandag zaten ze drie kwartier voor de aanvang van BelgiëPanama al met zijn vijven te analyseren in de villa. 45 minuten! Dat is een halve voetbalwedstrijd. Na vijf minuten ging de analyse al over de hitte in Sotsji en over het gras, dat zeven millimeter langer is dan de spelers gewend zijn. ‘Over zulke details mag het niet gaan vandaag’, analyseerde Geert De Vlieger. ‘We kun nen over niets anders praten’, zuchtte Vannieuwkerke, ‘we hebben nog niets gezien’. Rake analyse.
Wij kennen niet zoveel van voetbal, maar toch genoeg om dit te weten: je hebt maar vijf mensen en een tafel nodig om het spelletje dood te lullen. Panama was ‘een geparkeerde bus die zich niet makkelijk zal laten wegslepen’, wist De Vlieger. ‘Verdedigen is belangrijk’, wist Courtois. ‘Iedereen kan verdedigen’, riposteerde Wesley Sonck. Even over naar het stadion, waar Eddy Snelders bij Ruben Van Gucht kwam staan om het volgende te melden: ‘Een grote overwinning moet je afdwingen.’ En toen moest het gezanik nog beginnen over de VAR. Niet de reclameregie,
Wij kennen genoeg van voetbal om dit te weten: je hebt maar vijf mensen en een tafel nodig om het spelletje dood te lullen
maar de videoref – waarom zegt niemand nog gewoon ‘videoref’? Omdat een beetje jargon nooit weg is, zoals Vannieuwkerke ’s avonds in Villa Sporza aangaf, toen hij een samenvatting van de wedstrijd zo aankondigde: ‘We zetten de hoogtepunten achter elkaar, in een clip, zoals wij dat noemen.’ Een clip zeg, wow, elke dag leren we iets bij van tv.
De zin die we het vaakst hoorden in Villa Sporza, was: ‘… Maar dat hebben we al gezegd.’ Verdienstelijk tweede was: ‘We hebben dit al gezegd, maar …’
En dan moet Vive le vélo nog beginnen.