REGERING IN VOORZICHTIGE ZAKEN
De federale regering staat voor een drukke zomer. De begroting voor volgend jaar moet worden opgemaakt. Het evenwicht werd alvast uitgesteld naar 2020. Maar de conjunctuur begint wat te verslappen. Bovendien loopt de rente op de staatsschuld op. Ook het Energiepact – met de kernuitstap – vergt veel werk. Er bestaat nog steeds geen financiële regeling voor de Arcocoöperanten. Ten slotte mag een doorbraak rond de zware beroepen – noodzakelijk om de pensioenhervorming te reanimeren – niet uitblijven.
Charles Michel (MR) bewees de jongste jaren dat hij niet mag worden onderschat. Op een merkwaardige manier kan de premier verschillende ballen tegelijkertijd in de lucht houden. Zijn legendarische bilaterales met de diverse meerderheidspartijen leiden uiteindelijk tot een algemene deal. Dat resulteerde vorig jaar in een eerste zomerakkoord. Straks wil hij dat kunstje herhalen.
Die wetenschap maakt dat publiek gekibbel soms met een korrel zout moet worden genomen. Vrijdag veroorzaakte minister van Defensie Steven Vandeput (NVA) opschudding door openlijk de beslissing rond de gevechtsvliegtuigen in vraag te stellen. Om geopolitieke redenen besloot de regering om het dossier open te trekken en te verdagen. Een verongelijkte Vandeput verweet de premier dat die met zijn speeltje aan de haal was gegaan.
Of de oprisping een onschuldige opstoot van campagneijver is of een fundamentele onvrede blootlegt over de assertiviteit van Michel, zullen de komende weken duidelijk maken. Gezien al dat werk op de plank zou het kwalijk zijn mocht deze regering door multilateraal wantrouwen helemaal wegzakken. Want om echt te beslissen, moeten de diverse partijen in staat zijn om elkaar nog iets te gunnen.
Enkele maanden geleden waarschuwde staatssecretaris Pieter De Crem voor metaalmoeheid. Vroeger telde een regeerperiode slechts vier jaar, de staatshervorming deed er een jaartje bij. Dat zou ook de continuïteit van het bestuur ten goede komen, luidde de gedachte. De regering kon in alle rust haar projecten uitwerken. Ondertussen weten we beter. Michel zal zich flink moeten bewijzen als hij ondanks de opspelende verkiezingskoorts zijn regering het lot van voorzichtige of zelfs lopende zaken wil besparen. Noodzakelijke maatregelen die blijven liggen, moeten uiteindelijk door een volgende regering worden genomen. Dat maakt het opstellen van een doortastende begroting zo belangrijk. Anders moet er het jaar daarop dubbel en dik worden bespaard.
Om echt te beslissen, moeten partijen in staat zijn om elkaar iets te gunnen