Beleggen volgens de processie van Echternach
‘Long gaan’ is de klassieke manier om in aandelen te beleggen: gewoon kopen en bijhouden. Dan haalt de aandeelhouder rendement uit de dividenden en de klim van het aandeel.
Maar aandelen stijgen natuurlijk niet altijd. Daarom bedachten slimmerds manieren om geld te verdienen met dalende aandelen. De ‘zuivere’ methode is aandelen lenen van een aandeelhouder en die vervolgens te verkopen op de beurs. Slaagt de belegger die ‘short gaat’ erin het aandeel tegen een lagere prijs terug te kopen, dan heeft hij winst gemaakt.
U begrijpt meteen dat dit niet risicoloos is, want als het aandeel stijgt, moet hij het duurder terugkopen en maakt de shorter verlies. Bovendien moet hij een leenvergoeding betalen aan de aandeelhouder. Dat kan 1% zijn, maar ook 10% of meer per jaar.
Short gaan kan ook via allerlei afgeleide financiële producten zoals opties, futures, swaps … Het is dus geen spek voor de bek van de kleine belegger. Met als uitzondering: de di verse ETF’s of trackers die elke particulier met een simpele muisklik op de beurs kan kopen. In plaats van met een tracker een positie op de Eurostoxx 50index te nemen, kan je ook op vele beursindices, sectoren of grondstoffen een shortversie kopen.
Die is eenvoudig te herkennen aan de toevoeging van het woord ‘short’ of ‘DS’ (Daily Short). Ze nemen in waarde toe als de index zakt en omgekeerd. Let wel op: de opbrengst is niet volledig één op één door allerlei kosten en constructiefouten met de afgeleide producten. Mijd shortETF’s met een hefboomwerking. Die beloven dat een daling van de index een dubbele winst oplevert, maar dat is technisch alleen mogelijk voor heel korte termijnen.
Timing is alles
Shorttrackers zijn er eigenlijk alleen voor beleggers die willen inspelen op een snelle forse daling van de beurzen. Het is dus zaak om goed te timen. Klinkt gemakkelijk, maar het is aartsmoeilijk.
Gewoon in aandelen versus long/short in aandelen
Rendementen op jaarbasis behalve sinds begin 2018 1/01/2018 1 jaar 3 jaar 5 jaar
Aandelen Fondsencategorie aandelen
Europa
Aandelen longshort Carmignac portfolio LongShort European equities
* ander longshort fonds met Europese aandelen van Carmignac
Maar shorten kan ook aanvullend gebruikt worden. U hebt bijvoorbeeld een aandelenportefeuille met een vijftiental zorgvuldig uitgekozen aandelen. Die wil u als langetermijnbelegger gewoon bijhouden. Maar u ziet dat de beurzen hoog noteren, dat er een handelsoorlog dreigt en u vreest een recessie. Dan kan u tijdelijk een shortETF kopen op een grote beursindex zoals de S&P500. Als dan gebeurt wat u vreest, zal een beurscorrectie uw portefeuille wel in waarde doen dalen, maar u geniet tegelijk van de waardeklim van uw shortETF op de S&P 500.
Eb en vloed
Door short en longposities te combineren, verlaag je in theorie het risico. Wie het slim speelt, kan zo een graantje meepikken van zowel stijgende als dalende aandelen. Dat is de heilige graal van heel wat hedgefondsen, maar hun recente povere prestaties tonen aan dat de praktijk niet zo eenvoudig is. Ook al omdat een beurshausse, zoals bij vloed, alle 1,61% 2,50% 2,88% 13,62% 3,41% 4,49% 8,76% 4,63%*
Povere prestaties hedgefondsen tonen hoe moeilijk het is graantje mee te pikken van zowel stijgende als dalende aandelen
bootjes hoger tilt en bij een crash de meeste aandelen zakken.
Er bestaan ook bancaire beleggingsfondsen met een longshortstrategie. Nemen we als voorbeeld het longshortfonds van Carmignac. In het moeilijke beursklimaat van het voorbije jaar werkte de strategie. Dit longshortfonds in Europese aandelen haalde een veel beter resultaat dan gewone fondsen (zie tabel). Een van de grootste longposities is het sportmerk Puma. De shortposities worden niet bekendgemaakt: dat ligt heel gevoelig.
Op lange termijn komt het rendement van longshortfondsen meestal lager uit dan van gewone fondsen, want ze bevinden zich in een processie van Echternach zonder einde. In goede beurstijden lonen de longposities, maar wegen de shortposities op het rendement; in dalende beurzen zakken de gewone aandelen.
Tot slot nog een waarschuwing die vaak doorslaggevend is in de balans: longshortfondsen rekenen hoge (beheers)kosten aan.